Je was op zoek naar: of eligible patients (Engels - IJslands)

dosage adjustments for transplant eligible patients
skammtaaðlögun hjá sjúklingum sem hentar ígræðsla

eligible patients had to be candidates for allopurinol treatment or have no access to rasburicase.
til að teljast hæfir til þátttöku þurftu sjúklingar að koma til greina fyrir meðferð með allópúrínóli eða hafa engan aðgang að rasburicase.

eligible patients had a history of receiving phototherapy or systemic therapy, or were inadequately controlled on topical therapy.
hæfir sjúklingar voru þeir sem höfðu sögu um ljósameðferð, meðferð sem tók til alls líkamans eða fengu ekki viðunandi svörun með staðbundinni meðferð.

eligible patients for this study were to have biopsy-proven hgd in barrett's oesophagus (bo).
til að taka þátt í þessari rannsókn þurftu sjúklingar að vera með staðfestan misvöxt á háu stigi (hgd) í barretts vélindisbólgu (bo) með sýnatöku.

in part 1, eligible patients ≥ 30 kg received tocilizumab at 8 mg/kg iv every 4 weeks for 4 doses.
Í hluta i fengu gjaldgengir sjúklingar ≥30 kg 4 skammta af tocilizúmabi sem námu 8 mg/kg í æð á 4 vikna fresti.

eligible patients had active rheumatoid arthritis, diagnosed according to the criteria of the american college of rheumatology (acr).
sjúklingar sem til greina komu voru með virka iktsýki sem greind hafði verið samkvæmt viðmiðum american college of rheumatology (acr).

eligible patients were randomised in a 1:1 ratio to receive either empliciti in combination with lenalidomide and dexamethasone or lenalidomide and dexamethasone.
hæfum sjúklingum var slembiraðað í hlutfallinu 1:1 og fengu empliciti ásamt lenalidomidi og dexamethasoni eða lenalidomid og dexamethason.

in clinical trials of newly diagnosed multiple myeloma in transplant non eligible patients, lenalidomide combined therapy was less tolerated in patients older than 75 years of age compared to the younger population.
Í klínískum rannsóknum hjá sjúklingum með nýlega greint mergæxli, sem ekki voru hæfir fyrir ígræðslu, þoldist samsett meðferð með lenalídómíði verr hjá sjúklingum eldri en 75 ára samanborið við þá sem voru yngri.

eligible patients were randomized in a 2:1 ratio to receive either naloxegol 25 mg daily (qd) or usual care treatment for oic for 52 weeks.
matshæfum sjúklingum var slembiraðað í hlutföllunum 2:1 og fengu annaðhvort naloxegol 25 mg daglega eða hefðbundna umönnun vegna hægðatregðu af völdum ópíóíða, í 52 vikur.

eligible patients had a diagnosis of pba defined by episodes of involuntary, uncontrollable emotional expressions of laughing and/or crying that are incongruous or disproportionate to their emotional state or mood.
sjúklingar sem hæfir voru til þátttöku höfðu fengið greiningu um pba sem skilgreind var sem köst ósjálfráðrar, stjórnlausrar tilfinningatjáningar með hlátri og/eða gráti sem stakk í stúf eða var ekki í samræmi við andlega líðan eða skap.

in the phase ii and phase iii clinical trials, eligible patients were identified using a real-time polymerase chain reaction assay (the cobas 4800 braf v600 mutation test).
Í ii. og iii. stigs klínískum rannsóknum voru gjaldgengir sjúklingar staðfestir með pcr-prófi í rauntíma (cobas 4800 braf v600 mutation test).

eligible patients were randomized (1:1:1:1) to placebo or one of three fixed levodopa/carbidopa doses of 145 mg/36.25 mg,
til þess hæfum sjúklingum var slembiraðað (1:1:1:1) á lyfleysu eða einn þriggja staðlaðra skammta, 145 mg/36,25 mg, 245 mg/61,25 mg eða

eligible patients had experienced multiple asthma exacerbations requiring systemic corticosteroid treatment or had been hospitalised or attended an emergency room due to a severe asthma exacerbation in the past year despite continuous treatment with high-dose inhaled corticosteroids and a long-acting beta2-agonist.
Þeir sjúklingar sem fengu að taka þátt í rannsókninni höfðu margsinnis upplifað versnun astma sem kallaði á almenna (systemic) meðferð með barksterum eða höfðu verið lagðir inn á sjúkrahús eða komið á bráðamóttöku vegna alvarlegrar versnunar astma á síðustu 12 mánuðum, þrátt fyrir samfellda meðferð með stórum skömmtum af barksterum til innöndunar og langverkandi beta2-örvum til innöndunar.

eligible patients with measurable disease according to recist 1.1 were randomised 2:1 to receive lenvatinib 24 mg once daily (n=261) or placebo (n=131).
sjúklingum sem voru hæfir til inntöku í rannsóknina og voru með mælanlegan sjúkdóm samkvæmt recist 1.1 var slembiraðað 2:1 til að fá lenvatinib 24 mg einu sinni á sólarhring (n=261) eða lyfleysu (n=131).

eligible patients had persistent, recurrent or metastatic squamous cell carcinoma, adenosquamous carcinoma, or adenocarcinoma of the cervix which was not amenable to curative treatment with surgery and/or radiation therapy and who have not received prior therapy with bevacizumab or other vegf inhibitors or vegf receptor–targeted agents.
gjaldgengir sjúklingar voru með flöguþekjukrabbamein (squamous cell carcinoma), þekju- og kirtilkrabbamein (adenosquamous carcinoma) eða kirtilkrabbamein (adenocarcinoma) í leghálsi, sem var þrálátt og endurkomið eða með meinvörpum, sem ekki var unnt að meðhöndla með skurðaðgerð og/eða geislameðferð og sem ekki höfðu áður fengið meðferð með bevacízúmabi, öðrum vegf- hemlum eða lyfjum sem beint er að vegf-viðtakanum.

eligible patients for these trials had chronic hepatitis c confirmed by a positive hcv-rna polymerase chain reaction (pcr) assay (> 30 iu/ml), a liver biopsy consistent with a histological diagnosis of chronic hepatitis with no other cause for the chronic hepatitis, and abnormal serum alt.
sjúklingar, sem uppfylltu skilyrði fyrir þátttöku í þessum rannsóknum, voru með langvinna lifrarbólgu c sem var staðfest með jákvæðu hcv-rna í kjarnsýrumögnun (pcr) mælingu (> 30 a.e./ml), lifrarvefssýni samræmdist vefjafræðilegri sjúkdómsgreiningu á langvinnri lifrarbólgu c án annarrar ástæðu fyrir langvinnri lifrarbólgu, og óeðlilegu alt-gildi í sermi.