Je was op zoek naar: humiluloj (Esperanto - Lithouws)

kaj la humiluloj heredos la teron kaj gxuos grandan pacon.
bet romieji paveldės žemę ir gėrėsis taikos apstumu.

la mokantojn li mokas, kaj al la humiluloj li donas favoron.
jis išjuokia pašaipūnus, o nuolankiesiems teikia malonę.

per la eternulo glorigxas mia animo; la humiluloj auxdu kaj gxoju.
viešpačiu didžiuosis mano siela; nuolankieji išgirs tai ir džiaugsis.

li gvidas la humilulojn en justeco, kaj instruas al la humiluloj siajn vojojn.
romiųjų mintis kreipia į tiesą, savo kelių moko nuolankiuosius.

se venis malhumileco, venos ankaux honto; sed cxe la humiluloj estas sagxo.
kur ateina išdidumas, ten ateina ir gėda, o kur nuolankumas­ ten išmintis.

la humiluloj mangxu kaj satigxu, gloru la eternulon liaj sercxantoj; via koro vivu eterne.
vargšai valgys ir pasisotins, viešpatį girs visi, kas jo ieško; jūsų širdys tegyvuoja per amžius!

deziron de humiluloj vi auxdas, ho eternulo; vi fortigas ilian koron, vi atentigas vian orelon,
nuolankiųjų troškimą tu girdi, sustiprini jų širdis, atkreipi savo ausį,

kaj en via beleco prosperu, forrajdu por la vero, por justeco al la humiluloj; kaj via dekstra mano montros miraklojn.
savo didybėje kelkis ginti tiesos, romumo ir teisumo. tavo dešinė tepamoko tave didingų darbų!

sed li donas pli grandan gracon. tial estas dirite:dio kontrauxstaras al la fieruloj, sed al la humiluloj li donas gracon.
bet jis duoda dar didesnę malonę, ir todėl sako: “dievas išdidiems priešinasi, o nuolankiesiems teikia malonę”.

ili premas la kapon de senhavuloj en la polvon de la tero, ili baras la vojon de humiluloj; filo kaj patro iras al unu knabino, por malhonori mian sanktan nomon.
jie sutrypia silpnuosius ir iškreipia romiųjų kelią. tėvas ir sūnus eina pas tą pačią moterį ir suteršia mano šventą vardą.

sed li jugxados malricxulojn laux vero, kaj laux justeco li eldirados verdiktojn por humiluloj de la lando; kaj li frapos la teron per la vergo de sia busxo, kaj per la spiro de siaj lipoj li mortigos malpiulon.
jis teisingai teis beturčius ir bešališkai krašto romiuosius. jis ištiks žemę savo burnos lazda, nužudys nedorėlį savo pūstelėjimu.

cxar tiele diras la plejalta kaj plejsupra, kiu restas eterne kaj kies nomo estas sanktulo:alte kaj en sankta loko mi logxas, sed ankaux apud afliktito kaj humilulo, por revigligi la spiriton de humiluloj kaj revivigi la koron de afliktitoj.
taip sako aukščiausiasis ir prakilnusis, kuris gyvena amžinybėje, kurio vardas šventas: “aš gyvenu aukštybėje ir šventoje vietoje su tais, kurie turi atgailaujančią ir nuolankią dvasią, kad atgaivinčiau nuolankiųjų dvasią ir atgailaujančiųjų širdį.

tiel same, vi plijunuloj, submetu vin al la pliagxuloj. tial ankaux vi cxiuj submetu vin unu al la alia, kaj zonu vin per humileco; cxar dio kontrauxstaras al la fieruloj, sed al la humiluloj donas gracon.
taip pat jūs, jaunesnieji, būkite klusnūs vyresniesiems. ir visi, paklusdami vieni kitiems, apsivilkite nuolankumu, nes “dievas išdidiems priešinasi, o nuolankiesiems teikia malonę”.