Je was op zoek naar: kasxas (Esperanto - Servisch)

kial vi kasxas vian vizagxon kaj rigardas min kiel vian malamikon?
zašto skrivaš lice svoje i držiš me za neprijatelja svog?

kiuj estas malklaraj pro glacio, en kiuj kasxas sin negxo;
koji su mutni od leda, u kojima se sakriva sneg;

kiam levigxas la suno, ili sin kasxas kaj kusxigxas en siaj logxejoj.
sunce grane, i oni se sakrivaju i ležu u lože svoje.

kial vi kasxas vian vizagxon, forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
zašto kriješ lice svoje? zaboravljaš nevolju i muku našu?

kiu trompe kasxas malamon, tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
mržnja se pokriva lukavstvom, ali se zloæa njena otkriva na zboru.

se la malbono estas dolcxa en lia busxo, li kasxas gxin sub sia lango,
ako mu je slatka u ustima zloæa i krije je pod jezikom svojim,

beno estas sur la kapo de piulo; sed la busxo de malpiulo kasxas krimon.
blagoslovi su nad glavom pravedniku, a usta bezbožnièka pokriva nasilje.

ili elpensas krimojn, kasxas ilin tre zorge interne en si, en la profundeco de la koro.
izmišljaju zloèinstva i govore: svršeno je! Šta æe se raditi, smišljeno je! a šta je unutra i srce u èoveka duboko je.

kial, ho eternulo, vi forpusxas mian animon? kial vi kasxas vian vizagxon de mi?
zašto, gospode, odbacuješ dušu moju, i odvraæaš lice svoje od mene?

en mallumo oni faras subfoson sub domoj; dum la tago oni kasxas sin cxe si, ne konante lumon.
prokopavaju po mraku kuæe, koje obdan sebi zabeleže; ne znaju za svetlost.

se li faras ion maldekstre, mi lin ne trovas; se li kasxas sin dekstre, mi lin ne vidas.
ako na levo radi, ne vidim ga; ako na desno, zaklonio se, ne mogu ga videti.

kiu kasxas siajn pekojn, tiu ne estos felicxa; sed kiu ilin konfesas kaj forlasas, tiu estos pardonita.
ko krije prestupe svoje, neæe biti sreæan; a ko priznaje i ostavlja, dobiæe milost.

vi kasxas vian vizagxon, tiam ili ektimas; vi forprenas ilian spiriton, tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
odvratiš lice svoje, žaloste se; uzmeš im duh, ginu, i u prah svoj vraæaju se.

venis la zifanoj al saul en gibean, kaj diris:david ja kasxas sin sur la monteto hxahxila, kiu estas antaux la dezerto.
opet dodjoše zifeji k saulu u gavaju govoreæi: ne krije li se david na brdu eheli prema gesimonu?

forkuras, turnis sian dorson, kaj profunde sin kasxas la logxantoj de dedan; cxar malfelicxon de esav mi venigis sur lin, la tempon de lia puno.
bežite, obratite pleæi, zavrite se duboko, stanovnici dedanski, jer æu pustiti na isava pogibao njegovu u vreme kad æu ga pohoditi.

se li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? se li kasxas sian vizagxon, tiam kiu povas lin vidi? tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,
kad on umiri, ko æe uznemiriti? i kad on sakrije lice, ko æe ga videti? i to biva i narodu i èoveku.

kiam vi etendas viajn manojn, mi kasxas antaux vi miajn okulojn; ecx kiam vi multe pregxas, mi ne auxskultas; viaj manoj estas plenaj de sango.
zato kad širite ruke svoje, zaklanjam oèi svoje od vas; i kad množite molitve, ne slušam; ruke su vaše pune krvi.

kaj rigardu kaj eksciu cxiujn kasxejojn, kie li sin kasxas, kaj revenu al mi kun certeco, kaj tiam mi iros kun vi. se li trovigxas en la lando, mi sercxos lin en cxiuj milejoj de jehuda.
promotrite i vidite sva mesta gde se krije, pa opet dodjite k meni kad dobro doznate, i ja æu poæi s vama; i ako bude u zemlji, tražiæu ga po svim hiljadama judinim.

dume zifanoj venis al saul en gibean, kaj diris:david sin kasxas cxe ni en nealirebla loko, inter arbetajxoj, sur la monteto hxahxila, kiu estas sude de la dezerto;
tada dodjoše zifeji k saulu u gavaju, i rekoše: ne krije li se david kod nas po tvrdim mestima u šumi na brdu eheli nadesno od gesimona?

al la hxorestro. por al-tasxhxet. verko de david, kiam li forkuris de saul en la kavernon. korfavoru min, ho dio, korfavoru min; cxar cxe vi rifugxas mia animo, kaj sub la ombro de viaj flugiloj mi min kasxas, gxis pasos la mizeroj.
smiluj se na me, bože, smiluj se na me; jer se u tebe uzda duša moja, i pod sen krila tvojih sklanjam se dok ne prodju nevolje.