Je was op zoek naar: étouffait (Frans - Nederlands)

la colère de l'insuccès l'étouffait.
hij stikte bijna in zijne woede over het mislukken van zijn tocht.

pendant les instants de halte, on étouffait; pendant les moments de projection, l'air brûlant me coupait la respiration.
in de oogenblikken van rust stikten wij; in de oogenblikken van opstuwing belette de brandend heete lucht mijne ademhaling.

fix s'inclina, il étouffait, et, allant s'étendre sur l'avant de la goélette, il ne dit plus un mot de la journée.
fix ging heen; hij stikte bijna, en zich over de verschansing aan de voorzijde van het schip buigende, sprak hij den ganschen dag geen woord meer.

-- eh bien, un jour qu'elle était à la chasse avec son mari, continua athos à voix basse et en parlant fort vite, elle tomba de cheval et s'évanouit; le comte s'élança à son secours, et comme elle étouffait dans ses habits, il les fendit avec son poignard et lui découvrit l'épaule.
„welnu! op zekeren dag, dat zij met haar man op jacht was,” ging athos met gesmoorde stem en zeer haastig sprekende voort, „viel zij bewusteloos van het paard. de graaf snelde te harer hulp en daar zij in haar kleederen als verstikte, sneed hij ze met zijn dolk los en ontblootte haar den schouder.