Je was op zoek naar: perfūzijas (Lets - Pools)

perfūzijas sūkņi
pompy perfuzyjne

izolētas ekstremitāšu perfūzijas farmakokinētika:
farmakokinetyka w izolowanej perfuzji kończyny:

asins aizstājēji un perfūzijas šķīdumi
substytuty krwi i roztwory do perfuzji

kopējam perfūzijas laikam jābūt 90 minūtes.
natomiast czas trwania całkowitej perfuzji powinien wynosić 90 minut.

perfūzijas ilgums, ieskaitot melfalānu, jābūt 60 minūtes.
czas trwania perfuzji zawierającej melfalan powinien wynosić 60 minut.

beromun ordinē mērenas hipertermiskas izolētas ekstremitāšu perfūzijas veidā.
2 beromun powinien być podawany poprzez izolowaną perfuzję kończyny w łagodnej hipertermii.

popliteālas un brahiālas perfūzijas gadījumā ievada ne vairāk kā 1 litru.
perfuzje podkolanowe i ramienne nie wymagają więcej płynu niż 1 litr.

apakšējās ekstremitātes: kopējā deva 4 mg izolētas ekstremitāšu perfūzijas veidā.
kończyna górna: dawka całkowita 3 mg na izolowaną perfuzję kończyny kończyna dolna: dawka całkowita 4 mg na izolowaną perfuzję kończyny

Ārsts jums ievadīs beromun izolētas ekstremitāšu perfūzijas (ilp) tehnikā.
beromun będzie podany przez lekarza za pomocą techniki izolowanej perfuzji kończyny (ilp).

iedarbība uz nierēm nieru prostaglandīniem var būt kompensējoša nozīme nieru perfūzijas uzturēšanā.
wpływ na nerki prostaglandyny powstające w nerkach mogą pełnić rolę wyrównawczą w utrzymywaniu przepływu nerkowego.

Šoka profilaksei pacientus pirms perfūzijas procedūras, tās laikā un pēc tās vienmēr maksimāli jāhidratē.
jako profilaktykę wstrząsu stosuje się maksymalne nawodnienie pacjenta przed, podczas i po zabiegu perfuzji.

13 mg/ litrā augšējās ekstremitātes perfūzijas tilpums 10 mg/ litrā apakšējās ekstremitātes perfūzijas tilpums
13 mg/ litr objętości kończyny górnej podlegającej perfuzji 10 mg/ litr objętości kończyny dolnej podlegającej perfuzji

beromun parasti lieto tikai vienu reizi, bet otras perfūzijas iespēju var apsvērt sešas līdz astoņas nedēļas pēc pirmās.
pozostałości guza należy usunąć, o ile to jest możliwe, zazwyczaj po kilku tygodniach.

tas nodrošina optimālu hemodinamiku un pietiekami augstu diurēzi, īpaši pēc perfūzijas, kad nepieciešams ātri attīrīt organismu no atlikušā beromun.
zapewnia to optymalne warunki hemodynamiczne i dużą diurezę, zwłaszcza po zabiegu perfuzji i pozwala na szybkie wypłukanie ewentualnych pozostałości preparatu beromun.

pēc tam beromun ievada perfūzijas šķīdumā, deva rokā ir 3 mg, bet kājai – 4 mg, procedūra ilgst 90 minūtes.
następnie do roztworu perfuzyjnego wstrzykuje się preparat beromun w dawce 3 mg – w przypadku kończyny górnej oraz 4 mg – w przypadku kończyny dolnej, przez 90 minut.

ir svarīgi uzturēt stabilu anestēzijas līmeni, lai novērstu lielas sistēmiskā asinsspiediena svārstības, kas varētu ietekmēt noplūdi no perfūzijas sistēmas uz sistēmisko asinsriti.
ważne jest utrzymanie stałego poziomu znieczulenia w celu zapobieżenia dużym wahaniom ciśnienia tętniczego krwi, co może wpłynąć na przeciek pomiędzy krążeniem ogólnym i obiegiem perfuzyjnym.

perfūzijas beigās perfuzātu jāuzkrāj rezervuārā, vienlaikus perfuzorā pievienojot skalojamo šķīdumu ar līdzīgiem plūsmas rādītājiem 35 līdz 40 ml / ekstremitātes tilpuma litrā/ minūtē.
na koniec perfuzji, płyn zużyty do niej powinien zostać zgromadzony w zbiorniku, a płyn płuczący powinien być podany jednocześnie do obiegu i krążyć z tą samą szybkością przepływu 35 do 40 ml/ litr objętości kończyny/ minutę.

uzreiz pēc beromun un melphalan lietošanas, tikko jūs atgūsit samaņu pēc izolētas ekstremitāšu perfūzijas (ilp), jūs varētu novērot slimajā rokā vai kājā sekojošus efektus:
natychmiast po podaniu leku beromun i melfalanu, tuż po odzyskaniu przytomności po wykonaniu izolowanej perfuzji kończyny (ilp), mogą wystąpić w zmienionej chorobowo ręce lub nodze następujące objawy:

tā kā anestēzijas līdzekļi var ietekmēt nieru perfūziju, lai samazinātu potenciālas nieru komplikācijas, ir jāapsver parenterālu šķīdumu lietošana operācijas laikā, ja operācijas laikā izmanto nspl.
14 substancje znieczulające mogą wywołać perfuzję nerek; jeśli przy zabiegu stosuje sięnlpz, należy rozważyć stosowanie leczenie płynnego, pozajelitowego podczas zabiegów chirurgicznych w celu zmniejszenia potencjalnych komplikacji w funkcjonowaniu nerek.