Je was op zoek naar: persoonsvorm (Nederlands - Engels)

persoonsvorm
finite verb

dan is de persoonsvorm niet het hoofdwerkwoord.
::a. tom is studying chemistry.

het andere werkwoord ( is ), de persoonsvorm, gaat naar voren.
only the finite verb moves to the front.

de persoonsvorm (het eerste werkwoord in deze zin) gaat naar voren.
the finite verb (the first verb in the sentences here), moves to the front.

v2 of verb second is het verschijnsel dat de persoonsvorm het tweede zinsdeel vormt.
as with other germanic languages, the finite verb must be in the second position.

de persoonsvorm raakt dan een t kwijt. dat gebeurt alleen in de tegenwoordige tijd.
then the finite verb loses a t. this happens only in the present tense.

dat kan ook niet, want in de verleden tijd eindigt de persoonsvorm van je niet op een t.
the finite verb does not end with a t.

er zijn geen vervoegingen, het werkwoord zelf verandert nooit, of het nu gaat om de persoonsvorm of het aantal of de tijd.
there are no conjugation endings, the verb itself never changes, either for person or number.

eenvoudige verleden tijd) bestaat uit een enkele persoonsvorm, terwijl bij de passé composé (d.i.
===french===in french, the preterite is known as "le passé simple" (the simple past).

als er een lijdend voorwerp in de zin voorkomt en het staat voor de persoonsvorm, dan is er ook altijd een soort hulpwoord bij het werkwoord of partikel.
when there is a direct object before the verb, there is always some kind of verb auxiliary preceding it to distinguish it from the subject.

als er een lijdend voorwerp in de zin voorkomt en het staat voor de persoonsvorm, dan is er ook altijd een partikel (hulpwoord bij het werkwoord).
when there is a direct object before the verb, there is always some kind of verb auxiliary preceding it to distinguish it from the subject.

(zie ook: "algemene latijnse vervoeging")over het algemeen is er in proza wel een vaste woordvolgorde, waarbij het werkwoord (meestal de persoonsvorm) vaak het laatste woord van de zin is.
when used in sentences, there are three ways to handle the declension of the thing to which the comparison is made:* with quam (latin: than) it matches the word with which it is being compared.