Je was op zoek naar: zorgorganisatie (Nederlands - Frans)

2° het aanbieden van een patiëntgerichte verpleegkundige zorgorganisatie, met bijzondere aandacht voor patiëntenrechten en ethiek;
2° de l'offre d'une organisation de soins infirmiers centrée sur le patient accordant une attention particulière aux droits du patient et à l'éthique;

de omvang en de complexiteit van informatie en kennis op het gebied van gezondheid zijn zodanig toegenomen dat informatieverwerking voor elke zorgorganisatie een kerntaak is.
la quantité et la complexité des informations et connaissances relatives à la santé ont augmenté dans des proportions telles que le traitement des informations est devenu une composante essentielle de tout organisme de santé.

3° het bijsturen van de verpleegkundige zorgorganisatie binnen zijn equipe in functie van de behoeften van de patiënten en de vereiste zorg;
3° de l'adaptation de l'organisation des soins infirmiers au sein de son équipe suivant les besoins des patients et les soins requis;

overwegende dat een betere zorgorganisatie noodzakelijk is om kwaliteitsvolle zorg te verzekeren op het meest geschikte echelon om een meer rationeel gebruik van de beschikbare middelen te bekomen en om de plaats van de actoren van de eerste lijn beter te definiëren;
considérant qu'il est nécessaire de mieux organiser les soins en vue de garantir à l'échelon le plus approprié des soins de qualité et ce, de manière à utiliser de façon plus rationnelle les moyens disponibles, et à mieux définir la place des acteurs de première ligne;

een belangrijk zwak punt is het ontbreken van koppelingen tussen fundamenteel onderzoek, klinisch en volksgezondheidsonderzoek en sociaal onderzoek, hetgeen betekent dat slechts een deel van de bestaande of verworven fundamentele kennis doorstroomt naar de huidige klinische praktijk en zorgorganisatie en ‑verstrekking.
l’un des principaux problèmes est l’absence de lien entre la recherche fondamentale, la recherche clinique et en matière de santé publique, et la recherche sociale, ce qui signifie que seule une partie des connaissances fondamentales disponibles ou acquises ne parvient jusqu’aux domaines de la pratique clinique et de l’organisation et la prestation des soins;