Je was op zoek naar: vrede (Noors - Armeens)

og bli hos ham en tid, til din brors vrede har lagt sig,
Նրա մօտ կ՚ապրես երկար ժամանակ, մինչեւ որ անցնի եղբօրդ զայրոյթն ու ցասումը քո դէմ,

og alle i synagogen blev fulle av vrede da de hørte dette,
Երբ այս լսեցին, ժողովարանում բոլորը լցուեցին բարկութեամբ.

men da disiplene så det, blev de vrede og sa: hvad skal denne spille være til?
Երբ աշակերտներն այս տեսան, բարկացան ու ասացին. «Ինչի՞ համար է անուշահոտ իւղի այդ վատնումը,

men der var nogen som blev vrede ved sig selv og sa: hvad skal denne spille av salven være til?
Աշակերտները զայրացան եւ ասացին. «Այդ իւղը ինչո՞ւ այսպէս պիտի կորչէր.

og i din høihets velde slår du dine motstandere ned; du slipper din vrede løs, den fortærer dem som strå.
Դու փառքի հզօրութեամբ ջարդուփշուր արեցիր հակառակորդներին, առաքեցիր քո բարկութիւնը, եւ այն հրոյ ճարակ դարձրեց նրանց ինչպէս եղէգ:

da optendtes jakobs vrede mot rakel, og han sa: er jeg i guds sted, som har nektet dig livsfrukt?
Բարկացաւ Յակոբը Ռաքէլի վրայ ու ասաց նրան. «Մի՞թէ Աստծու փոխարինողն եմ ես, որ զրկել է քեզ ծննդաբերելուց»:

aron svarte: la ikke din vrede optendes, herre! du vet selv at dette folk ligger i det onde;
Ահարոնն ասաց Մովսէսին. «Մի՛ զայրացիր, տէ՛ր իմ, որովհետեւ դու ինքդ էլ գիտես, որ քո ժողովուրդը չարամէտ է:

han sa da til folket som drog ut for å døpes av ham: ormeyngel! hvem lærte eder å fly for den kommende vrede?
Եւ այն ժողովրդին, որ եկել էր իրենից մկրտուելու, ասում էր. «Իժերի՛ ծնունդներ, ո՞վ ձեզ սովորեցրեց փախչել բարկութիւնից, որ գալու է:

forbannet være deres vrede, for den var vill, og deres grumhet, for den var hård! jeg vil kaste dem omkring i jakob og sprede dem i israel.
Անիծեալ լինի ցասումը նրանց,քանզի յանդուգն էր. անիծուի նրանց ոխն ու մոլուցքը,քանզի սաստիկ էր:Կը բաժանեմ ես նրանց Յակոբի մէջ,կը ցրեմ նրանց Իսրայէլի մէջ:

og da moses kom nær til leiren, så han kalven og dansen; da optendtes hans vrede; han kastet tavlene fra sig og slo dem i stykker ved foten av fjellet.
Երբ Մովսէսը մօտեցաւ բանակատեղիին եւ տեսաւ հորթն ու պարողներին, խիստ զայրացաւ, նետեց ձեռքում եղած երկու տախտակներն ու ջարդուփշուր արեց դրանք լերան ստորոտին:

men moses bønnfalt herren sin gud og sa: herre! hvorfor skal din vrede optendes mot ditt folk, som du har ført ut av egyptens land med stor kraft og med veldig hånd?
Մովսէսն աղաչեց իր տէր Աստծուն՝ ասելով. «Տէ՛ր, ինչո՞ւ ես այդպէս խիստ զայրանում քո ժողովրդի վրայ, որին քո մեծ զօրութեամբ ու հզօր բազկով դուրս բերեցիր Եգիպտացիների երկրից:

men de lød ikke moses, for nogen levnet noget av det til om morgenen; da vokste det makk i det, og det luktet ille. og moses blev vred på dem.
Ոմանք, սակայն, Մովսէսին չլսեցին. դրանից աւելցուկ մնաց առաւօտեան: Դա որդնոտեց ու նեխեց: Մովսէսը զայրացաւ նրանց վրայ: