Je was op zoek naar: umiyak ako (Tagalog - Cebuano)

umiyak
umiyak

ako
naa ko sa bisaya

baka umiyak ka
baka umiyak ka

huwag kang umiyak
sig

paano kung umiyak ako?, talo nanaman
unsa kaha kon ako mohilak?

gusto ko lang umiyak
motor ray ako

at hinagkan ni jacob si raquel; at humiyaw ng malakas at umiyak.
ug si jacob mihalok kang raquel, ug gipatugbaw niya ang iyang tingog, ug mihilak siya.

at yumakap si jose sa mukha ng kaniyang ama, at umiyak sa ibabaw niya, at hinalikan niya siya.
unya mihalog si jose sa nawong sa iyang amahan, ug mihilak siya sa ibabaw niya, ug mihalok kaniya.

kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;

at ang buong kapisanan ay naglakas ng kanilang tinig, at humiyaw; at ang bayan ay umiyak ng gabing yaon.
ug ang tibook nga katilingban mipatugbaw sa ilang tingog; ug nanagsinggit; ug ang katawohan minghilak niadtong gabhiona.

at kaniyang itinitig ang kaniyang mukha, hanggang sa siya'y napahiya: at ang lalake ng dios ay umiyak.
ug iyang gitutuk sa kanunay ang iyang nawong kaniya, hangtud nga siya naulaw: ug ang tawo sa dios mihilak.

at kaniyang hinagkan ang lahat niyang kapatid, at umiyak sa kanila: at pagkatapos ay nakipagsalitaan sa kaniya ang kaniyang mga kapatid.
ug mihalok siya sa tanan niyang mga igsoon nga lalake, ug mihilak tungod kanila ug sa tapus niini nakigsulti kaniya ang iyang mga igsoon.

huwag maubusan ng langis. lalo na ang mga ina ay ayaw gumaling. hayaan mo nalang silang umiyak hangga't hindi nila sinisira ang hinaharap.
ayaw ina pagalangas langasi. lalo na ayaw ina pagalabuti. bayae nalang pabayae maski magnguyngoy basta ayaw lang paga siraa an kinabukasan.

nang magkagayo'y pumaroon ang mga sugo sa gabaa kay saul at sinalita ang mga salitang ito sa mga pakinig ng bayan: at ang buong bayan ay naglakas ng tinig at umiyak.
unya ming-abut ang mga sulogoon ni saul ngadto sa gabaa, ug namulong niining mga pulonga sa mga igdulungog sa katawohan: ug ang tibook katawohan mingpataas sa ilang tingog ug minghilak.

nang magkagayo'y si david at ang bayan na nasa kaniya ay naglakas ng tinig, at umiyak, hanggang sa sila'y nawalan ng lakas na umiyak.
unya si david ug ang katawohan nga diha uban kaniya mipatugbaw sa ilang tingog ug nanghilak, hangtud nga nangaluya sila sa hinilak.

at ang buong lupain ay umiyak ng malakas, at ang buong bayan ay tumawid: ang hari man ay tumawid din sa batis ng cedron, at ang buong bayan ay tumawid, sa daan ng ilang.
ug ang tibook yuta minghilak sa makusog nga tingog, ug ang tibook katawohan mingtabok: ang hari usab miagi sa pagtabok sa sapa sa cedron, ug ang tibook katawohan mingtabok padulong ngadto sa dalan sa kamingawan.

at sinabi ni esau sa kaniyang ama, wala ka ba, kundi isa lamang basbas, ama ko? basbasan mo ako, ako naman, oh ama ko. at humiyaw si esau at umiyak.
ug si esau mitubag sa iyang amahan: usa ra ba gayud ang imong panalangin, amahan ko? panalangini ako bisan ako usab, amahan ko. ug gipatugbaw ni esau ang iyang tingog ug mihilak siya.

at yumaon at naupo sa tapat niya, na ang layo ay isang hilagpos ng pana; sapagka't sinabi niya, huwag kong makita ang kamatayan ng bata. at naupo sa tapat, at naghihiyaw at umiyak.
ug milakaw siya, ug milingkod siya sa iyang atbang, nga nagapahalayo, ingon sa gilay-on sa usa ka pagbuhi sa pana; kay miingon siya: hinaut unta nga dili ako makatan-aw kong mamatay ang bata. ug milingkod si agar sa atbang ug gipatugbaw niya ang iyang tingog ug mihilak siya.