Je was op zoek naar: kailan simulan yung pagawa ng hagdan (Tagalog - Engels)

baitang ng hagdan
staircase

mag pagawa ng salamin
magkano pinaka mura na pagawa ng salamin

bumaba siya ng hagdan.
she went down the stairs.

tagiliran bahagi ng hagdan
mansion

ginagamit sa pagawa ng damit
used in the manufacture of clothing

kontrata sa pag pagawa ng bahay
home construction contract

nagmamadaling bumaba ng hagdan sa takot
nag mamadaling bumaba sa hagdan

para makapag pagawa ng saktu sukat ito
able to make

wala akong pera pang pagawa ng saliring kwarto
pagawa ko sana wala naman ako pera

pang dagdag sa pang pagawa ng bahay at allowanc
for building a home

paakyat ng hagdan matulad tumama ang noo sa bakal
aq slipped on the stairs and hit my hip

ang mga anghel ng diyos ay umaakyat at bumababa ng hagdan
god's angels were ascending and descending the ladder

bibilsan ku ang pagawa ng proyekto para makapasa aku sa tamang uras
bibilsan ku ang pagawa ng proyekto para makapasa aku sa tamang uras

nakailang beses na po kaming ng pagawa ng unit aircon hanggang sa tuluyan na itong masira
how many times have we had to wait to build an aircon unit until it finally broke down?

kung interisado kayo mag pagawa ng logo or t shirt design or business logo please contact mr raymond cortez
at hindi mo alam pani gawin o kung sino ang gagawa

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay