Je was op zoek naar: wag mo ipakita ang litrato ko sa mga kaibiga... (Tagalog - Engels)

mahaba ang oras ko sa mga kaibigan
if our time is still long

wag mo ipakita ang titi
don't show it

ano naman sinabi mo sa mga kaibigan mo
ano naman sinabi mo kay tita?

sumama ka sa mga kaibigan mo.
i want you to go. go with your friend.

maging mabait ka sa mga kaibigan mo
be kind to your mind

atleast hindi sa mga kaibigan mo sumira sayo
not in the ships you destroy

siguraduhin mong nagluto ka para lang sa mga kaibigan mo
cooked

hindi kita pinag babaawal makipag - duo sa mga kaibigan mo
i'm not forbidden to duo with your friends

natututo ako sa mga kaibigan ko sa pilipinas.
i learn from my philippines

ang isa sa pinaka masayang alaala ko ay ang magkaroon ng bike kasi dahil don nakasama kona mga kaibigan ko sa mga rides ang
my best memories are the ones we make together

dahil bakit kapa sasama sa mga kaibigan mo kung alam mong hahanapin mo siya nang gulo kung uminom ka at isa pa kung ayaw mo talaga nang gulo hindi ka sasama dahil alam mo ang dapat
dahil bakit kapa sasama sa mga kaibigan mo kung alam mo namang maghahanap siya nang gulo kung naka inom na at isa pa kung ayaw mo talaga nang gulo hindi ka sasama dahil alam mo na ang patutungohan

isa pa sa mga biyayang binigay sa akin ng diyos ay ang mga mahal ko sa buhay,mga kaibigan, kamag anak at pamilya na silang nagbibigay lakas sa atin sa pang araw araw na pagsubok ng aking buhay
another of the blessings god has given me are my loved ones, friends, relatives and family who give us strength in the daily trials of my life.

kadalasan po nagseselos ako sa mga kapatid ko kasi sila lang ung paborito ng parents ko at sa mga kaibigan ko po ay kadalasan hindi nila ako pinapansin at don nag tataka naako kong anu ba ang mga kasalanan ko sa kanila
i know you're upset, but i know you're upset

ate patulong naman po pakisabi sa mga kaibigan mo at kay glindel na hihingi ako kahit kunti para pambili lang ng gamot sa mama maawa po kayoo wala po akung trabaho ay mahirap kami sa kalsada lang nakatira at hinde kuna po guguluhin si glindel
ate patulong naman po pakisabi sa mga kaibigan mo at kay glindel na hihingi ako kahit kunti para pambili lang ng gamot sa mama maawa po kayoo wala po akung trabaho ay mahirap kami sa kalsada lang nakatira at hinde kuna po guguluhin si glindel

at ito ang plano ko kung paano ko maipapakita ang isang kakayahang umangkop sa magkakaibang kasaysayan ng pampanitikang pilipinas.una ay i will research the different literary pieces and read it.pangalawa ay sasabihin ko sa mga kaibigan ko at hihikayatin ko sila na basahin din nila ang tungkol sa literary pieces .last,i will post in social media to be viral at para mahikayat din sila dahil dto malalaman nila at hnd nila ito makakalimutan
and this is my plan on how i can show a flexibility in the different literary history of the philippines. first i will research the different literary pieces and read it. second i will tell my friends and i will encourage them to read it as well about literary pieces .last, i will post in social media to be viral and to also encourage cla because dto they will know and hnd they will forget it

isang araw ako ay nasa school at kapag uwian ng hapon ako ay pumupunta muna sa ibang classroom para makipag lokohan at makipag chismisan at kapag umuuwi ako ng hapon ako ay naka motor or minsan naglalakad tapos nung uuwi ba ako ng hapon nakisabay ako sa mga kaibigan ko sabay sabay kaming nagtatawanan ng kwekwentohan umuwi ako na naglakad at nakalimutan ko ang aking motor sa aming school hanggang sa pumunta na ako sa palengke nag aantay ng sundo ko ako ay pumunta sa bahay ng tita ko at doon ako nag antay at nung gumabi na ng gumabi pinaghahanap na pala ako ng magulang ko ang ginawa nila sa motor ko sa school ay kinuha na nila at ang akala nila ako ay gumala noong nahanao na ako ng magulang ko galit na galit sila at hinahanap sa akin yung motor ko bigla akong napaisip na dala ko ang motor ko dun ako nagsimulang kinabahan at nang pumunta na kami sa school para kunin ang motor dahil nasa akin ang susi natakot ako bigla wala na yung motor ko dun sinabi ng mama ko na nasa bahay na ang aking motor dun nagsimula ang pagluwag ko ng pahinga
english

lumaki ako ng pinag dududahan ko yung sarili ko, naiinsecure ako sa iba kasi meron silang mga bagay na wala ako. palagi kung tinatanong sa sarili ko bakit hindi ako maganda gaya ng iba. pero habang tumatagal lumihis yung paniniwala ko sa kung ano ba talaga yung tunay na maganda, na hindi lang ito base sa lahat ng mga makikita mo sa panlabas na anyo, dahil yung tamang pagtrato mo sa mga tao, yung palagi kang nandyan para sa kaibigan mo, pagtulong sa iba kapag nahihirapan na, pag motivate sa mga t
lumaki ako ng pinag dududahan ko yung sarili ko, naiinsecure ako sa iba kasi meron silang mga bagay na wala ako. palagi kung tinatanong sa sarili ko bakit hindi ako maganda gaya ng iba. pero habang tumatagal lumihis yung paniniwala ko sa kung ano ba talaga yung tunay na maganda, na hindi lang ito base sa lahat ng mga makikita mo sa panlabas na anyo, dahil yung tamang pagtrato mo sa mga tao, yung palagi kang nandyan para sa kaibigan mo, pagtulong sa iba kapag nahihirapan na, pag motivate sa mga taong sukong suko na, yun pala yung tunay na kahulugan ng maganda, ang maging liwanag sa buhay ng iba.

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan