Je was op zoek naar: autoprotilátek (Tjechisch - Grieks)

během léčby interferonem beta se může vyskytnout stoupající tvorba autoprotilátek.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ιντερφερόνη βήτα μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση του σχηματισμού αυτο- αντισωμάτων.

při léčbě interferony alfa byl zaznamenán vznik autoprotilátek a autoimunitních poruch.
Έχει αναφερθεί ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων και αυτοάνοσων διαταραχών κατά τη θεραπεία με ιντερφερόνες άλφα.

v průběhu léčby alfa- interferony byla pozorována tvorba autoprotilátek a rozvoj autoimunitních onemocnění.
57 Έχει αναφερθεί ανάπτυξη αυτο- αντισωμάτων και αυτοάνοσων διαταραχών κατά τη διάρκεια της θεραπείας με άλφα ιντερφερόνες.

reg v průběhu léčby alfa- interferony byla pozorována tvorba autoprotilátek a rozvoj autoimunitních onemocnění.
Έχει αναφερθεί ανάπτυξη αυτο- αντισωμάτων και αυτοάνοσων διαταραχών κατά τη διάρκεια της κε

tvorba autoimunních protilátek léčení přípravkem enbrel může vést k formování autoprotilátek (viz bod 4. 8).
Αιµατολογικές διαταραχές

autoprotilátky v porovnání s placebem terapie abataceptem nevedla k vyšší tvorbě autoprotilátek, tj. antinukleárních a anti- dsdna protilátek.
Αυτοαντισώματα Η θεραπεία με abatacept δεν προκάλεσε αυξημένο σχηματισμό αυτοαντισωμάτων, όπως αντιπυρηνικών και αντι- dsdna αντισωμάτων, σε σχέση με το εικονικό φάρμακο.

přítomnost autoprotilátek tg lze očekávat u 18 – 40% pacientů s diferencovaným karcinomem štítné žlázy a může způsobovat falešně negativní výsledky při stanovení sérového tg.
Η παρουσία `αυτοαντισωμάτων tg (tgab) αναμένεται σε 18- 40% των ασθενών με διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς και μπορεί να προκαλέσει ψευδώς αρνητικές μετρήσεις tg στον ορό.

vzácně se u některých pacientů, včetně pacientů s pozitivním revmatoidním faktorem, vyskytly případy vzniku autoprotilátek ve spojení s lupus- like syndromem nebo exantémem, které klinicky a biopticky odpovídají subakutnímu kožnímu lupusu nebo diskoidnímu lupusu.
Έχουν γίνει σπάνιες αναφορές για ασθενείς, µεταξύ των οποίων και αυτοί µε οροθετική ρευµατοειδή αρθρίτιδα, οι οποίοι είχαν αναπτύξει άλλα αυτοαντισώµατα σε συνδυασµό µε σύνδροµο προσοµοιάζον του ερυθηµατώδους λύκου ή εξανθήµατα συµβατά µε υποξύ δερµατικό λύκο ή δισκοειδή λύκο, όπως προέκυψε από την κλινική εικόνα και τη βιοψία.

Časté (mohou se vyskytnout u méně než 1 z 10, ale u více než 1 ze 100 pacientů): alergické reakce; horečka; svědění; protilátky proti normální tkáni (tvorba autoprotilátek).
Συχνές (µπορεί να παρατηρηθούν σε λιγότερους από 1 στους 10 ασθενείς, αλλά σε περισσότερους από 1 στους 100 ασθενείς): αλλεργικές αντιδράσεις, πυρετός, κνησµός, αντισώµατα που κατευθύνονται εναντίον φυσιολογικών ιστών (ανάπτυξη αυτοαντισωµάτων).