Você procurou por: das (Africâner - Inglês)

das
tie

'n das?
a tie?

hy dra 'n das
drive the bus

jou das is skeef.
your tie is crooked.

kan u 'n das knoop?
can you tie a tie?

ek is met 'n das gebore!
i was born wearing a tie!

dis nie so swaar om 'n das te knoop nie
it's no big deal to tie a tie.

moenie vergeet nie, jy het belowe om 'n das te dra
don't forget, you promised to wear a tie for your birthday.

of kan jy nie 'n das knoop nie, jou ou werkersklas-digter?
or can't you tie a tie, you old working-class poet?

en die das, want hy herkou, maar het geen gesplitste kloue nie onrein is hy vir julle;
and the coney, because he cheweth the cud, but divideth not the hoof; he is unclean unto you.

opstel oor n dag by die strand ’n dag op die strand as jy ooit eendag ’n toewysing ontvang om as ’n sendeling in ’n vreemde land te dien, sal jy vind dat dit vreeslik opwindend is. soos ’n nuuskierige kindjie met groot oë wonder jy hoe die mense en die omgewing gaan wees en watter ondervindinge in die bediening op jou wag. toe ek en my vrou gestuur is na grenada, wat met ’n pragtige kuslyn met sowat 45 strande spog, kon ons nie anders as om te wonder hoe die strande sou wees nie. ons sou weldra ’n vreugdevolle dag by een van hulle deurbring, maar ons vreugde het meer te doen gehad met mense as met die son en die see. dit is ’n kort entjie per motor van ons huis in grenada na grand anse-strand—maar hoe pragtig is die natuurskoon tog! dit is ’n kronkelpad met die skilderagtigste tonele denkbaar. die heuwels is lowergroen. om byna elke draai word ons begroet deur berge, reënwoude, watervalle en asemrowende seetonele. dit is geen wonder dat toeriste van regoor die wêreld hierheen kom nie! die natuurskoon is so pragtig dat ’n bestuurder moet oppas dat sy aandag nie afgetrek word nie. die kronkelpaaie is op party plekke so nou dat ’n mens wonder hoe jy by ’n aankomende voertuig sal verbykom sonder om dit te stamp. ons het by die konferensie- en handelsentrum aangekom, wat oorkant grand anse-strand geleë is. kort voor lank het ’n groep van byna 600 getuies van jehovah bymekaargekom vir ’n vreugdevolle dag van assosiasie en bybelonderrig. dit was ’n baie betekenisvolle dag vir lesley en daphne, ’n egpaar in hulle sewentigerjare. lesley sou gedoop word. daphne het lank met groot afwagting na hierdie dag uitgesien, want sy is al in 1958 as een van jehovah se getuies gedoop. doop—algehele onderdompeling in water—het groot betekenis vir die getuies. dit is ’n stap wat iemand doen wat juiste kennis van bybelwaarheid ingeneem het en dit in sy of haar lewe toepas. dit is ’n openbare plegtigheid waartydens ’n persoon aan almal teenwoordig toon dat hy hom aan jehovah god toegewy het. ek is gevra om die gehoor toe te spreek om te verduidelik wat die skrif oor doop sê. aan die einde van die toespraak het lesley sowel as twee ander wat ook gedoop sou word, opgestaan. hy het ’n netjiese wit hemp en ’n das aangehad en het breed geglimlag. ek het gevra: “het julle berou oor julle sondes en het julle julle aan jehovah toegewy om sy wil te doen?” jy kon hulle opregtheid en toegewydheid in hulle kragtige “ja!” hoor. omdat ek lesley se agtergrond geken het, was dit vir my baie hartroerend. hy het dekades lank gehuiwer om die bybel te studeer. toe het hy en sy vrou ’n ander eiland besoek. terwyl hulle daar was, het hulle besluit dat elkeen sy eie godsdiensvergaderinge sou bywoon. “gaan jy na jou kerk, en ek sal na myne gaan”, het lesley vir daphne gesê. lesley het daphne by die koninkryksaal afgelaai en na die anglikaanse kerk in dieselfde buurt gegaan. ná die kerkdiens het lesley na die koninkryksaal teruggegaan om sy vrou te gaan haal. by die saal is hy omring deur liefdevolle, vriendelike mense wat hom hartlik verwelkom het, al het hulle hom nog nooit ontmoet nie. dit het lesley diep getref. by sy kerk het niemand ’n woord met hom gepraat nie. “ek gaan nooit weer terug na daardie kerk toe nie”, het lesley vir daphne gesê. “nie ’n enkele persoon het na my toe gekom nie, nie eers die priester nie. niemand het my gegroet nie. ek het ingestap, en ek het uitgestap.” toe lesley uitgestap het, het hy vir goed uitgestap. daarna het lesley god se woord ernstig begin studeer. en nou was hy gereed om gedoop te word. die doopkandidate het strand toe geloop, en ons is agterna. aangesien die see so naby was, was dit nie nodig om ’n doopbad op te rig, soos by die meeste byeenkomste van jehovah se getuies nie. hier moes ons net oor die pad loop. grand anse-strand is ’n pragtige drie kilometer lange strand met wit sand en blou waters wat regdeur die jaar warm is. toeriste het ons groepie verbaas aangekyk toe hulle ons op die strand sien aankom, mans in hemde en dasse, en vroue in rokke en rompe. intussen het lesley ’n t-hemp en ’n kortbroek aangetrek. stel jou voor hoe daphne gevoel het toe sy sien dat haar man gedoop word, sowat 50 jaar nadat sy gedoop is! haar glimlag was so helder soos die middagson. selfs die toeriste het in ons vreugde gedeel. hulle het saam hande geklap toe elkeen gedoop is. blou lug, wit sand en sagte golwe—hierdie strand bring reeds heerlikheid aan sy skepper. maar dit was selfs in groter mate die geval toe die drie pasgedooptes uit die water opgekom het. hulle het ons harte warm laat klop. die dag was werklik spesiaal. vir lesley en daphne was hierdie dag op die strand die beste dag van hulle lewe.
essay about a day at the beach ’n dag op die strand as jy ooit eendag ’n toewysing ontvang om as ’n sendeling in ’n vreemde land te dien, sal jy vind dat dit vreeslik opwindend is. soos ’n nuuskierige kindjie met groot oë wonder jy hoe die mense en die omgewing gaan wees en watter ondervindinge in die bediening op jou wag. toe ek en my vrou gestuur is na grenada, wat met ’n pragtige kuslyn met sowat 45 strande spog, kon ons nie anders as om te wonder hoe die strande sou wees nie. ons sou weldra ’n vreugdevolle dag by een van hulle deurbring, maar ons vreugde het meer te doen gehad met mense as met die son en die see. dit is ’n kort entjie per motor van ons huis in grenada na grand anse-strand—maar hoe pragtig is die natuurskoon tog! dit is ’n kronkelpad met die skilderagtigste tonele denkbaar. die heuwels is lowergroen. om byna elke draai word ons begroet deur berge, reënwoude, watervalle en asemrowende seetonele. dit is geen wonder dat toeriste van regoor die wêreld hierheen kom nie! die natuurskoon is so pragtig dat ’n bestuurder moet oppas dat sy aandag nie afgetrek word nie. die kronkelpaaie is op party plekke so nou dat ’n mens wonder hoe jy by ’n aankomende voertuig sal verbykom sonder om dit te stamp. ons het by die konferensie- en handelsentrum aangekom, wat oorkant grand anse-strand geleë is. kort voor lank het ’n groep van byna 600 getuies van jehovah bymekaargekom vir ’n vreugdevolle dag van assosiasie en bybelonderrig. dit was ’n baie betekenisvolle dag vir lesley en daphne, ’n egpaar in hulle sewentigerjare. lesley sou gedoop word. daphne het lank met groot afwagting na hierdie dag uitgesien, want sy is al in 1958 as een van jehovah se getuies gedoop. doop—algehele onderdompeling in water—het groot betekenis vir die getuies. dit is ’n stap wat iemand doen wat juiste kennis van bybelwaarheid ingeneem het en dit in sy of haar lewe toepas. dit is ’n openbare plegtigheid waartydens ’n persoon aan almal teenwoordig toon dat hy hom aan jehovah god toegewy het. ek is gevra om die gehoor toe te spreek om te verduidelik wat die skrif oor doop sê. aan die einde van die toespraak het lesley sowel as twee ander wat ook gedoop sou word, opgestaan. hy het ’n netjiese wit hemp en ’n das aangehad en het breed geglimlag. ek het gevra: “het julle berou oor julle sondes en het julle julle aan jehovah toegewy om sy wil te doen?” jy kon hulle opregtheid en toegewydheid in hulle kragtige “ja!” hoor. omdat ek lesley se agtergrond geken het, was dit vir my baie hartroerend. hy het dekades lank gehuiwer om die bybel te studeer. toe het hy en sy vrou ’n ander eiland besoek. terwyl hulle daar was, het hulle besluit dat elkeen sy eie godsdiensvergaderinge sou bywoon. “gaan jy na jou kerk, en ek sal na myne gaan”, het lesley vir daphne gesê. lesley het daphne by die koninkryksaal afgelaai en na die anglikaanse kerk in dieselfde buurt gegaan. ná die kerkdiens het lesley na die koninkryksaal teruggegaan om sy vrou te gaan haal. by die saal is hy omring deur liefdevolle, vriendelike mense wat hom hartlik verwelkom het, al het hulle hom nog nooit ontmoet nie. dit het lesley diep getref. by sy kerk het niemand ’n woord met hom gepraat nie. “ek gaan nooit weer terug na daardie kerk toe nie”, het lesley vir daphne gesê. “nie ’n enkele persoon het na my toe gekom nie, nie eers die priester nie. niemand het my gegroet nie. ek het ingestap, en ek het uitgestap.” toe lesley uitgestap het, het hy vir goed uitgestap. daarna het lesley god se woord ernstig begin studeer. en nou was hy gereed om gedoop te word. die doopkandidate het strand toe geloop, en ons is agterna. aangesien die see so naby was, was dit nie nodig om ’n doopbad op te rig, soos by die meeste byeenkomste van jehovah se getuies nie. hier moes ons net oor die pad loop. grand anse-strand is ’n pragtige drie kilometer lange strand met wit sand en blou waters wat regdeur die jaar warm is. toeriste het ons groepie verbaas aangekyk toe hulle ons op die strand sien aankom, mans in hemde en dasse, en vroue in rokke en rompe. intussen het lesley ’n t-hemp en ’n kortbroek aangetrek. stel jou voor hoe daphne gevoel het toe sy sien dat haar man gedoop word, sowat 50 jaar nadat sy gedoop is! haar glimlag was so helder soos die middagson. selfs die toeriste het in ons vreugde gedeel. hulle het saam hande geklap toe elkeen gedoop is. blou lug, wit sand en sagte golwe—hierdie strand bring reeds heerlikheid aan sy skepper. maar dit was selfs in groter mate die geval toe die drie pasgedooptes uit die water opgekom het. hulle het ons harte warm laat klop. die dag was werklik spesiaal. vir lesley en daphne was hierdie dag op die strand die beste dag van hulle lewe.