Você procurou por: kapanahonan (Cebuano - Tagalo)

nga managpahimulos sa kahigayonan kay ang kapanahonan karon puno sa kalisdanan.
na inyong samantalahin ang panahon, sapagka't ang mga araw ay masasama.

ug nakatagamtam na sa pagkamaayo sa pulong sa dios ug sa mga gahum sa kapanahonan nga umalabut,
at nakalasap ng mabuting salita ng dios, at ng mga kapangyarihan ng panahong darating,

kay pinaagi sa usa lamang ka paghalad iyang gihingpit alang sa tanang kapanahonan sila nga mga gipanagbalaan.
sapagka't sa pamamagitan ng isang paghahandog ay kaniyang pinasakdal magpakailan man ang mga pinapagiging-banal.

diha sa paglaum alang sa dayong kinabuhi nga sa dios nga dili arang makabakak, gisaad kaniadto sa wala pa ang kapanahonan
sa pagasa sa buhay na walang hanggan, na ipinangako ng dios na di makapagsisinungaling buhat pa ng mga panahong walang hanggan;

apan sa nakahimo na si cristo sa usa ra ka paghalad tungod sa sala alang sa tanang kapanahonan siya milingkod sa too sa dios,
nguni't siya, nang makapaghandog ng isa lamang hain patungkol sa mga kasalanan magpakailan man, ay umupo sa kanan ng dios;

busa, maingon nga ang mga bunglayon pagaibton ug pagasunogon sa kalayo, mao man usab kana ang mahitabo unya inigkatapus na sa kapanahonan.
kung paano ang pagtipon sa mga pangsirang damo at pagsunog sa apoy; gayon din ang mangyayari sa katapusan ng sanglibutan.

apan ang among panagsultihan mao ang tinagoan ug sinalipdan nga kaalam sa dios, nga sa wala pa ang kapanahonan gitagana sa dios alang sa atong kahimayaan.
kundi sinasalita namin ang karunungan ng dios sa hiwaga, yaong karunungan na itinalaga ng dios, bago nilalang ang mga sanglibutan sa ikaluluwalhati natin:

siya nga kinahanglan pagahawiran una sa langit hangtud sa panahon sa pagtuman na sa tanang gisulti sa dios pinaagi sa baba sa iyang mga balaang profeta sukad pa sa karaang kapanahonan.
na siya'y kinakailangang tanggapin ng langit hanggang sa mga panahon ng pagsasauli sa dati ng lahat ng mga bagay, na sinalita ng dios sa pamamagitan ng bibig ng kaniyang mga banal na propeta buhat pa nang una.

apan ang mga gipanag-isip nga takus sa pagpakaabut niadtong maong kapanahonan unya ug sa pagkabanhaw gikan sa mga patay, dili na sila magapangasawa o magapamana,
datapuwa't ang mga inaaring karapatdapat magkamit ng sanlibutang yaon, at ng pagkabuhay na maguli sa mga patay, ay hindi mangagaasawa, ni papagaasawahin:

mga maut! makamao tuod kamong mohubad sa dagway sa kayutaan ug sa kalangitan; apan nganong dili man kamo makamaong mohubad sa kapanahonan karon?
kayong mga mapagpaimbabaw! marunong kayong mangagpaaninaw ng anyo ng lupa at ng langit; datapuwa't bakit di ninyo nalalamang ipaaninaw ang panahong ito?

nga dili niining panahona karon makadawat sa pilopiloon ka labaw pa niini, ug unya sa kapanahonan nga umalabut, sa kinabu-hing dayon."
na di tatanggap ng makapupung higit sa panahong ito, at sa sanglibutang darating, ng walang hanggang buhay.

ibabaw sa tanang pamunoan ug pagbulot-an ug gahum ug kaginoohan, ug ibabaw sa tanang ngalan nga ginangalan, dili lamang niining kapanahonan karon kondili usab niadtong umalabut;
sa kaibaibabawan ng lahat na pamunuan, at kapamahalaan, at kapangyarihan, at pagkasakop, at sa bawa't pangalan na ipinangungusap, hindi lamang sa sanglibutang ito, kundi naman sa darating:

hain na man ang tawong manggialamon? hain na man ang escriba? hain na man ang maglalantugi niining kapanahonan karon? wala ba sa dios pakabinoanga ang kaalam nga iya sa kalibutan?
saan naroon ang marunong? saan naroon ang eskriba? saan naroon ang mapagmatuwid sa sanglibutang ito? hindi baga ginawa ng dios na kamangmangan ang karunungan ng sanglibutan?

kay sukad pa sa karaang kapanahonan si moises aduna nay iyang mga tigmantala niini sa matag-lungsod, sanglit ang iyang mga sinulat ginabasa man sulod sa mga sinagoga sa tanang adlaw nga igpapahulay."
sapagka't si moises mula nang unang panahon ay mayroon sa bawa't bayan na nangangaral tungkol sa kaniya, palibhasa'y binabasa sa mga sinagoga sa bawa't sabbath.

(nga, ingon nga sambingay, mao ang kapanahonan karon). sumala niining maong pahimutang, ginahalad ang mga gasa ug mga halad-inihaw nga dili arang makahingpit sa kaisipan sa magsisimba,
na yao'y isang talinghaga ng panahong kasalukuyan; ayon dito ay inihahandog ang mga kaloob at ang mga hain, tungkol sa budhi, na hindi magpapasakdal sa sumasamba,