Você procurou por: mohunong (Cebuano - Tagalo)

mohunong
tumigil ka

mohunong ka
punyetang to

dili ko mohunong
mapapagod pero di susuko

dili ka mohunong diha
hindi ka titigil jan

papahawaa ang mayubiton, ug ang pagpakigbingkil mogula; oo, ang pagkalalis ug pagpakaulaw mohunong.
itaboy mo ang manglilibak, at ang pagtatalo ay maalis; oo, ang pagkakaalit at pagduwahagi ay matitigil.

kay ang mabangis ihatud ngadto sa pagkawala, ug ang mabiaybiayon mohunong, ug kadtong tanan nga nanagbantay sa higayon sa pagpakasala pagaputlon;
sapagka't ang kakilakilabot ay nauwi sa wala, at ang mangduduwahagi ay naglilikat, at ang lahat na nagbabanta ng kasamaan ay nangahiwalay:

pasensya ko usahay dili nimo ako masabtan ug kanunay ko ikaw masakitan apan dili ko gusto nga buhaton kana kanimo tungod lang usahay dili na nako mapugngan ang akong kaugalingon tungod sa akong mga problema hinaut nga dili ka mohunong salamat tanan apan hinumdumi nga gihigugma ko ikaw
pasensya ka minsan hindi mo ako naiintindihan at palagi kitang nasasaktan ngunit ayokong gawin iyon sa iyo kaya lang minsan hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil sa mga problema ko sana huwag kang sumoko at salamat sa lahat pero tandaan mo mahal kita

hangtud anus-a pa ba ikaw mohunong sa pagsud-ong kanako, kun ako pasagdan mo hangtud nga matulon ko ang akong laway?
hanggang kailan di mo ako iiwan, ni babayaan man hanggang sa aking lunukin ang aking laway?

sa adlaw nga ang mga magbalantay sa balay mangurog, ug ang mga tawong kusganon managyukbo sa ilang kaugalingon, ug ang mga magagaling mohunong tungod kay sila diyutay lamang, ug kadtong manambo sa mga tamboanan pagangitngitan,
sa kaarawan na ang mga tagapagingat ng bahay ay manganginginig, at ang mga malakas na lalake ay mapapayukod, at ang mga manggigiling ay mangaglilikat sapagka't sila'y kaunti, at yaong nagsisidungaw sa mga dungawan ay mangasisilaw,

ang mga panganod sa kalangitan ingon og moawas, mga timailhan nga hapit na mohunong ang ulan, sama sa gugma dili ka makapahunong, paddle bisan kung nahibal-an nimo nga masakitan ka. ingon sa makapahimuot sa igdulungog, ang tagsatagsa ka tinulo maoy usa ka alawiton; ug ikaw nagasayaw sa kalipay sa katubigan: diin anaa ang baha sa gugma, ikaw nagalangoy. ang ulan mihunong na, ug ikaw gitabonan sa kasubo, ug ang imong kasingkasing daw anaa sa kahiladman sa dagat. ang imong pahiyom ug pahiyom nahuman na,
ang mga ulap sa langit ay tila naghahabulan, senyales na papatak na ang ulan, parang pag ibig na hindi mo mapigilan, tumampisaw ka kahit alam mong ika’y masasaktan. dagunot nito’y parang kaysarap sa pandinig, bawat patak ay piyesa ng himig, at ikay’y sumayaw sa ligaya ng tubig, nilangoy mo kung saan ang baha ng pag ibig. tumila ang ulan at ika’y nabalot ng lungkot, at ang puso mo’y wari’y nakulong sa laot. tumingala ka sa langit at ngiti mo’y nalukot tapos na ang laro, ika’y