Você procurou por: exposure based (Inglês - Holandês)

health-based exposure limit
gezondheidskundige advieswaarde

118 times the human exposure based on the auc of the recommended daily human dose.
118 maal de concentratie bij de mens (op basis van de auc van de aanbevolen dagelijkse dosis bij de mens).

a trend was observed between higher body weight and lower exposure based on auc and cmax.
op basis van de auc en cmax werd een trend waargenomen tussen een hoger lichaamsgewicht en een lagere blootstelling.

the noael for aneugenicity was approximately 1.8-fold human clinical exposure based on auc.
op basis van de auc was de noael voor aneugeniciteit circa 1,8 keer de klinische blootstelling bij de mens.

mild to moderate renal impairment does not influence cobimetinib exposure based on the population pharmacokinetic analysis.
een licht tot matig verminderde nierfunctie is niet van invloed op cobimetinib-blootstelling gebaseerd op de farmacokinetische populatie-analyse.

the exposure in rats at the noael was less to only slightly higher than the human exposure based on the auc.
de blootstelling bij ratten op het noael was minder tot slechts iets hoger dan de menselijke blootstelling op basis van de auc.

embryofoetal development in rats and rabbits was not affected up to clinically relevant exposure (based on auc).
de embryofoetale ontwikkeling bij ratten en konijnen werd niet aangetast tot de klinisch relevante blootstelling (op basis van auc).

dapagliflozin: there is no clinically meaningful increase in exposure based on age alone in subjects up to 70 years old.
dapagliflozine: er is geen klinisch betekenisvolle toename van de blootstelling uitsluitend op grond van leeftijd bij patiënten tot en met 70 jaar.

following inhalation the systemic exposure based on auc values in rats exceeded the corresponding therapeutic exposure in human patients by approximately 13 times.
na inhalatie was de systemische blootstelling gebaseerd op auc-waarden bij ratten 13 keer hoger dan de overeenkomende therapeutische blootstelling bij patiënten.

reversible inhibition of spermatogenesis was observed in the rat at 10-fold of predicted human exposure based on auc, a systemically toxic dose.
er werd een omkeerbare remming van de spermatogenese waargenomen bij ratten bij een 10 maal hogere blootstelling dan de verwachte blootstelling bij de mens op basis van auc, een systemisch toxische dosis.

in studies up to 4 weeks in rats and dogs, hepatic necrosis was observed at 7 and 5 times the human exposure based on auc, respectively.
in onderzoek gedurende maximaal 4 weken bij ratten en honden werd levernecrose waargenomen bij blootstelling die respectievelijk 7 en 5 maal zo hoog was als de humane blootstelling gebaseerd op auc.

an effect of regorafenib on intrauterine development was shown in rabbits at exposures below the anticipated human exposure (based on auc comparison).
er is een effect van regorafenib aangetoond op de intra-uteriene ontwikkeling bij konijnen, bij blootstellingen lager dan de voorziene blootstelling bij mensen (op basis van auc-vergelijking).

plasma exposures based on free fraction of active substance, at the no observed dic
regressie zodra de behandeling wordt gestaakt.

csf penetration was confirmed in one patient; csf exposure based on auc of tmz was approximately 30% of that in plasma, which is consistent with animal data.
penetratie in de liquor cerebrospinalis werd bevestigd bij één patiënt; de auc van tmz in de liquor cerebrospinalis was ongeveer 30 % van die in het plasma, wat overeenkomt met gegevens uit dierpoeven.

long-term studies in animals have shown convulsions (1.6 to 12.8 times human clinical exposure, based on plasma auc).
uit langetermijnstudies met dieren bleken convulsies (1,6 tot 12,8 maal de humane klinische blootstelling, op grond van de plasma-auc).

however, in repeat dose studies, testicular degeneration/depletion was seen in rats and dogs (≥0.2 times the human clinical exposure based on auc).
bij onderzoeken met herhaalde dosering werd echter testiculaire degeneratie/depletie gezien bij ratten en honden (≥ 0,2 keer de humane klinische blootstelling op basis van auc).

focal bone marrow necrosis was noted in one dog in a prematurely terminated 39-week bid dog study at exposures similar to the anticipated clinical exposure (based on auc comparisons).
focale beenmergnecrose werd opgemerkt in één hond bij een vroegtijdig beëindigde 39-weken tweemaal daagse studie bij honden, bij blootstellingen gelijk aan de verwachtte klinische blootstelling (op basis van auc-vergelijkingen).

following subcutaneous administration of a 1.0 mg/kg dose, which approximates the approved 60 mg dose, exposure based on auc was 78% as compared to intravenous administration at the same dose level.
na subcutane toediening van een dosis van 1,0 mg/kg, die een benadering is van de goedgekeurde dosis van 60 mg, was de blootstelling gebaseerd op de auc 78% in vergelijking met intraveneuze toediening op hetzelfde dosisniveau.

intra-cardiac impulse conduction delays were observed in dogs with a no-effect dose of 15 mg/kg (7- fold human exposure based on cmax).
vertragingen van de intracardiale pulsgeleiding zijn waargenomen bij honden met een geen- effectdosering van 15 mg/kg (7-voudige menselijke blootstelling gebaseerd op cmax).

vildagliptin intra-cardiac impulse conduction delays were observed in dogs with a no-effect dose of 15 mg/kg (7- fold human exposure based on cmax).
vildagliptine vertragingen van intracardiale impulsgeleiding zijn bij honden waargenomen met een geen-effectdosis van 15 mg/kg (7-voudige menselijke blootstelling gebaseerd op cmax).