Você procurou por: no one asks what brand of my soap (Inglês - Tagalo)

no one will take care of my son
bantay sa anak

no one will take care of my child
ang byanan ko ang nag aalaga at nag babantay sa anak ko

no one will take care of my sick mother
walang mag aalaga sa nanay kong maysakit

no one ask
tagalog

because no one can take care of my children so i need to find someone to take care of my children before i go to work because my wife is at work at that time
dahil walang makapag alaga sa mga anak ko so kailangan kung makahanap na makakaalaga sa mga anak ko bago ako pumunta sa trabaho kasi nasa trabaho ang wife ko that time

thanks for all the blessings and so much more gratitude because no one in my family has been sick this epidemic. all i can ask for now is that the crisis around the world and the good health of my whole family are over
salamat sa lahat ng biyaya at mas higit na sobra akong nagpasasalamat dahil walang kahit sino sa pamilya ko ang nagkasakit ngayong epidemya. ang mahihiling ko lang ngayon ay sana matapos na ang crisis sa buong mundo at ang magandang kalusugan ng buong pamilya ko

i am john mark cagadas asking for permission to be absent from work for 14 days until my wife returns from cebu for the reason that no one will take care of my children because one of his relatives is getting married and he has something important to take care of.
liham para pagliban sa trabaho sample

curse of the sun sweat slips between my skin and the rubbery fabric of my coat, chafing all over. the sun is burning brands of every stitch into my skin. this polyester prison will only hold me for a little longer. soon i’ll be free. walking into the park i see shaded eyes and shining smiles everywhere. nothing brings the punters to the park like the sun in london. the excitement makes me taut against my bodily covering. i’m bursting to get out. sunglasses leave me uncertain whether anybod
ang sumpa ng sun sweat ay dumulas sa pagitan ng aking balat at ang goma na tela ng aking amerikana, chafing sa buong. ang araw ay nagniningas ng mga tatak ng bawat tahi sa aking balat. ang bilangguan na polyester na ito ay hahawakan ko lang ng mas mahaba. malapit na ako malaya. naglalakad papunta sa park nakita ko ang mga lilim na mga mata at nagliliyab na ngiti sa lahat ng dako. walang nagdadala ng mga punters sa parke tulad ng araw sa london. ang pagkabigla ay nakagapos sa akin sa aking pantakip sa katawan. sumabog ako para makalabas. iniiwan ako ng mga pang-araw na paningin kung mayroon man see