Você procurou por: flumina (Latim - Esperanto)

flumina plaudent manu simul montes exultabun
auxdis kaj ekgxojis cion, kaj ektriumfis la filinoj de jehuda pro viaj jugxoj, ho eternulo.

qui dico profundo desolare et flumina tua arefacia
kiu diras al la maro:estu seka, kaj mi sekigos viajn riverojn;

posuit flumina in desertum et exitus aquarum in siti
cxar ili maldolcxigis lian spiriton, kaj li eldiris ion nepripensitan per sia busxo.

vae terrae cymbalo alarum quae est trans flumina aethiopia
ve al la lando flanke ombrata, kiu trovigxas transe de la riveroj etiopaj,

et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aqua
vidis vin akvoj, ho dio, vidis vin akvoj, kaj ili ektremis, kaj abismoj skuigxis.

adhuc terram non fecerat et flumina et cardines orbis terra
kiam la tero ankoraux ne estis farita, nek la kampoj, nek la komencaj polveroj de la mondo.

aquae multae non potuerunt extinguere charitatem, nec flumina obruent illam.
granda akvo ne povas estingi la amon, kaj riveroj ne povas superakvi ĝin.

qui credit in me sicut dixit scriptura flumina de ventre eius fluent aquae viva
kiu kredas al mi, kiel la skribo diris, el ties ventro fluos riveroj da viva akvo.

elevaverunt flumina domine elevaverunt flumina vocem suam *elevabunt flumina fluctus suos
sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, per solenaj sonoj de harpo.

et tertius effudit fialam suam super flumina et super fontes aquarum et factus est sangui
kaj la tria elversxis sian pelvon en la riverojn kaj en la fontojn de akvoj; kaj farigxis sango.

omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluan
cxiuj riveroj iras al la maro, sed la maro ne plenigxas; al la loko, al kiu la riveroj alfluas, ili alfluas cxiam denove.

desertos faciam montes et colles et omne gramen eorum exsiccabo et ponam flumina in insulas et stagna arefacia
mi dezertigos montojn kaj montetojn, kaj ilian tutan verdajxon mi elsekigos; mi faros la riverojn insuloj, kaj la lagojn mi elsekigos.

increpans mare et exsiccans illud et omnia flumina ad desertum deducens infirmatus est basan et carmelus et flos libani elangui
kiam li ekparolas kolere al la maro, li elsekigas gxin, kaj cxiujn riverojn li senakvigas; malgajigxas basxan kaj karmel, kaj velkas cxio, kio floras sur lebanon.

et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam et non cecidit fundata enim erat super petra
kaj falis pluvo, kaj venis inundoj, kaj blovis ventoj, kaj albatis tiun domon, kaj gxi ne falis; cxar gxi estis fondita sur roko.

aquae multae non poterunt extinguere caritatem nec flumina obruent illam si dederit homo omnem substantiam domus suae pro dilectione quasi nihil despicient eu
granda akvo ne povas estingi la amon, kaj riveroj ne povas superakvi gxin; se homo proponus doni la tutan havajxon de sia domo por la amo, oni malestime lin forpusxus.

qui mittit in mari legatos et in vasis papyri super aquas ite angeli veloces ad gentem convulsam et dilaceratam ad populum terribilem post quem non est alius gentem expectantem expectantem et conculcatam cuius diripuerunt flumina terram eiu
kiu sendas senditojn per la maro kaj per kanaj sxipoj sur la akvo! iru, rapidaj senditoj, al la popolo grandkreska kaj glathauxta, al la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, al la popolo lauxregulara kaj piedpremanta, kies landon tratrancxas riveroj.

in tempore illo deferetur munus domino exercituum a populo divulso et dilacerato a populo terribili post quem non fuit alius a gente expectante expectante et conculcata cuius diripuerunt flumina terram eius ad locum nominis domini exercituum montem sio
en tiu tempo sur la lokon de la nomo de la eternulo cebaot, sur la monton cion, alportos donacojn al la eternulo cebaot la popolo grandkreska kaj glathauxta, la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, la popolo lauxregulara kaj piedpremanta, kies landon tratrancxas riveroj.

quia veni et non erat vir vocavi et non erat qui audiret numquid adbreviata et parvula facta est manus mea ut non possim redimere aut non est in me virtus ad liberandum ecce in increpatione mea desertum faciam mare ponam flumina in siccum conputrescent pisces sine aqua et morientur in sit
kial neniu estis, kiam mi venis? kial neniu respondis, kiam mi vokis? cxu mia mano farigxis tro mallonga, por liberigi? kaj cxu ne ekzistas en mi forto, por savi? jen per mia severa vorto mi sekigas maron, mi faras el riveroj dezerton; iliaj fisxoj putras pro senakveco kaj mortas de soifo.