Você procurou por: pessimae (Latim - Inglês)

pessimae notae mancipia
purchases of the worst in the recovery

pessimae notae mancipia in recepta
purchases of the worst in the recovery

amici statim riserunt quod tragoediae aristonis pessimae erant. galatea quoque risit.
to the strongest

quoniam sicut locutus sum ita faciam omni multitudini huic pessimae quae consurrexit adversum me in solitudine hac deficiet et morietu
i the lord have said, i will surely do it unto all this evil congregation, that are gathered together against me: in this wilderness they shall be consumed, and there they shall die.

de clamore esebon usque eleale et iaesa dederunt vocem suam a segor usque ad oronaim vitula conternante aquae quoque namrim pessimae erun
from the cry of heshbon even unto elealeh, and even unto jahaz, have they uttered their voice, from zoar even unto horonaim, as an heifer of three years old: for the waters also of nimrim shall be desolate.

haec dicit dominus exercituum ecce mittam in eis gladium et famem et pestem et ponam eos quasi ficus malas quae comedi non possunt eo quod pessimae sin
thus saith the lord of hosts; behold, i will send upon them the sword, the famine, and the pestilence, and will make them like vile figs, that cannot be eaten, they are so evil.

et sicut ficus pessimae quae comedi non possunt eo quod sint malae haec dicit dominus sic dabo sedeciam regem iuda et principes eius et reliquos de hierusalem qui remanserunt in urbe hac et qui habitant in terra aegypt
and as the evil figs, which cannot be eaten, they are so evil; surely thus saith the lord, so will i give zedekiah the king of judah, and his princes, and the residue of jerusalem, that remain in this land, and them that dwell in the land of egypt:

omnes tacuerunt et petronem intente audiverunt. “barbillus aristoni nullam pecuniam reliquit,” inquit petro, “sed tragoedias, quas aristo scripsit, reddidit.” amici statim riserunt quod tragoediae aristonis pessimae erant. galatea quoque risit. 5 “decorum est barbillo nullam pecuniam aristoni relinquere,” inquit galatea. “barbillus aristoni tragoedias solum (only) reliquit quod aristo nihil aliud curat. sine dubio (without a doubt) barbillus mihi multam pecuniam reliquit quod ego prudentior (wiser) quam maritus meus.” tum petro galateae dixit, “barbillus filiae tuae gemmas, quas a 10 mercatore arabi emit, reliquit.” “quam fortunata est helena!” exclamaverunt amici. galatea hanc rem graviter ferebat. “non decorum est helenae gemmas habere. nam helena est stultior quam pater. tutius est (it is safer) helenae gemmas mihi tradere. sed cur nihil de me 15 dicis, petro? quid barbillus mihi reliquit?” petro tamen nihil respondit. “dic mihi, stultissimi,” inquit galatea irata. tandem petro susurravit, “nihil tibi reliquit.” omnes amici valde commoti erant: multi cachinnaverunt, pauci 20 lacrimvaverunt. galatea tamen tacebat. humi (to the ground) deciderat exanimata.
barbillus tragedies, of aristo of which he wrote, made by aristo