Você procurou por: nasamo (Sérvio - Wolof)

i pošavši isus u jerusalim uze nasamo dvanaest uèenika na putu, i reèe im:
gannaaw loolu yeesu di dem yerusalem, ànd ak fukki taalibe yi ak ñaar. noonu mu wéetoo ak ñoom, di leen xamal ci yoon wi lii:

a ujutru, vrlo rano ustavši, izadje i ode nasamo, i onde se moljaše bogu.
ca njël laata bët di set, yeesu jóg dem ca bérab bu wéet, di fa ñaan yàlla.

tada pristupiše uèenici k isusu i nasamo rekoše mu: zašto ga mi ne mogasmo izgnati?
bi loolu amee taalibe ya ñëw ci yeesu, laaj ko ci pegg: «lu tax nun mënunu woon a dàq rab wi?»

i kad udje u kuæu, pitahu ga uèenici njegovi nasamo: zašto ga mi nismo mogli isterati?
bi yeesu duggee ci kër gi, taalibe yi laaj ko ci pegg: «lu tax mënunu ko woon a dàq?»

a vojvoda uzevši ga za ruku, i otišavši nasamo, pitaše ga: Šta je što imaš da mi kažeš?
noonu kilifa ga jàpp ci loxob waxambaane wa, wéetoo ak moom, laaj ko: «loo ma bëgg a yégal?»

i kad se jedanput moljaše bogu nasamo, s njim behu uèenici, i zapita ih govoreæi: ko govore ljudi da sam ja?
benn bés yeesu beddeeku mbooloo ma, di ñaan; taalibe yi nekk ci wetam. mu laaj leen ne: «nit ñi, ku ñu wax ne moom laa?»

i reèe im: dodjite vi sami nasamo, i poèinite malo. jer ih beše mnogo koji dolaze i odlaze, i ne imahu kad ni jesti.
ci kaw loolu yeesu ne leen: «nanu beddeeku, dem ci bérab bu wéet; ngeen noppalu fa tuuti.» waxoon na loolu, ndaxte amoon na ñu bare ñu doon dem ak a dikk, ba amuñu sax jot ngir lekk.

a kad sedjaše na gori maslinskoj pristupiše k njemu uèenici nasamo govoreæi: kaži nam kad æe to biti? i kakav je znak tvog dolaska i kraja veka?
noonu bi nga xamee ne yeesu toog na ca tundu oliw ya, taalibeem ya ñëw ci moom cig wet. Ñu ne ko: «wax nu kañ la loolu di am, te luy tegtale ne, yaa ngi ñëw te àddina di tukki?»