Você procurou por: kahit na alam natin malabo magkasama sama (Tagalo - Inglês)

hindi ko kahit na alam mo
i don't even know you

importante na alam natin ang tamang ethics
it's up to the

kahit na alam niyang dilikado ginawa niya parin kasi ito ang kanyang gusto
my tears often come out when you

maganda parin ang palagi kang humble kahit na alam mo na marami kang pwede ipagmalaki
it's always nice to have something to be proud of, even if you know you have a lot to be proud of.

kahit na alam kong oras na upang pumunta ay tumagal ako nang mas matagal kaysa sa dapat kong gawin
but then i end up comparing myself to the me that could have existed if i'd make better choices

alam mo kahit na alam mo na ang kanilang pinaghirapan ay isang tao hindi niya pinahalagahan ang iyong trabaho.
you know even if you work hard their is a person he didn't appreciate your work

oo kilangan na alam natin kong papano ito ginawa at ano ano ang mga sangkap para kong kanila iton tatanungin ay alam natin kong papano ito sasagutin
yes we need to know how it is made and what are the ingredients for me to ask them we know how to answer it

anong mga kanta ang sa palagay mo pinipilit mong kantahin kasama ng marinig mo ang mga ito, kahit na hindi mo lubos na alam ang lahat ng mga salita?
what songs do you feel compelled to sing along with when you hear them, even if you don’t totally know all the words?

hi diana gusto ko lang ipaalam sa iyo na alam kong magagawa mo ito, kahit na sila ay mga pagkabigo na patuloy kang nakatayo sa iyong mga paa, laging tandaan na mayroon kang iyong sarili
hi diana i just want you to let you know that i know you can do it, even though there are failures you keep standing on your feet, always remember that you have yourself

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan