Вы искали: sinasabit sa puno (Тагальский - Английский)

tula sa puno
tree poem

itinali sa puno
itinali sa ilalim ng puno

pusa umaakyat sa puno
umakyat

pag - akyat sa puno
tree climbing

baka ka mahulog sa puno
you might fall

mga slogan tungkol sa puno
slogan about trees

sa puno lumalaki ang mansanas.
apples grow on trees.

nahulog ang unggoy mula sa puno.
the monkey fell from the tree.

nabangga ang kanyang sasakyan sa puno
crashed vehicle

kumuha ka ng bunga ng mangga sa puno
english

ang mansanas ay hindi mahuhulog malayo sa puno
the apple doesn't fall far from the tree

gusto nilang gumawa ng gamit na gawa sa puno
kubo

huwag i-cut sa puno upang makuha ang prutas
do not cut the tree to get the fruit

ay isang sanga na mas malaki kaysa sa puno ng kahoy
is a bough bigger than a trunk

nahulog ako sa puno ng mangga na balikan ako buto hindi ako makinig kay mama subrang sakit ng balikat ko mama
i fell on the mango tree to go back to my bones, i didn't listen to mama, my shoulder was so sore, mama

nupong kaagapay sa puno ng kahoy ang may dalang habag at lipos linggatong saka sinalitang bumabalong buong naging naparool
with compassion and compassion in the trunk of the trunk

daghan salamat kaayo jie melai puno ug surpresa wala ko mag expect nga mka celebrate ko sang akon b'day salmat sa puno nga sorpresa
thank you so much jie melai full of surprises i didn't expect you to celebrate my b'day salmat full of surprisemaita s

unang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng sampalok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang nawawalang ulan,” sagot ng sundalong patpat habang inaayos ang papel na sombrero. “pero hindi hinahanap ang ulan,” nagtatakang nagkamot ng tuktok ang sampalok. “dumarating ito kung kailan gusto.” “kung gayon, aalamin ko kung bakit matagal nang ayaw dumalaw ng ulan,” sagot ng sundalong patpat at pinatakbo ang kaniyang kabayong payat. ikalawang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng manok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang nakalimot na ulan,” sagot ng sundalong patpat habang nagpupunas ng pawis na tumatagaktak. “pero hindi hinahanap ang ulan,” nagtatakang tilaok ng manok. “dumarating ito kung tinatawagan at dinasalan.” “kung gayon, aalamin ko kung bakit matagal nang hindi makarinig ang ulan,” sagot ng sundalong patpat at pinatakbo ang kaniyang kabayong payat. ikatlong pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng bundok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nawawalang ulan,” sagot ng sundalong patpat habang hinihimas ang kabayong humihingal. “matagal nang umalis dito ang ulan,” paliwanag ng kalbong bundok. “nagtago sa pinakamataas na ulap.” “kung gayon, aakyatin ko ang ulap,” sabi ng sundalong patpat at umimbulog agad sa simoy na pumapagaspas. ikaapat na pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng ulap. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nagtatagong ulan,” sagot ng sundalong patpat habang tinatapik ang nahihilong kabayong payat. “matagal nang umalis dito ang ulan,” paliwanag ng maputlang ulap. “nagtago sa pusod ng dagat.” “kung gayon, sisisirin ko ang dagat,” sabi ng sundalong patpat at lumundag pabulusok sa mga along nakatinghas. ikalimang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng dagat. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nagtatagong ulan,” sagot ng sundalong patpat at iwinasiwas ang espadang patpat. “pero hindi nagtatago ang ulan,” paliwanag ng nagniningning na dagat. “ibinilanggo ni pugita sa kaniyang mutyang perlas.” “kung gayon, papatayin ko si pugita,” sabi ng matapang na sundalong patpat. “palalayain ko ang ulan.” at sinugod ng sundalong patpat sakay ng kaniyang kabayong payat ang yungib ni pugita. nagulat si pugita sa biglang pagpasok ng sundalong patpat na iwinawasiwas ang espadang patpat. nagulat si pugita sa liksi at lakas ng maliit na sundalong patpat. nagulat si pugita sa talim at talas ng kumikislap na espadang patpat. una at ikalawang pangkat: mabilis at isa-isang tinigpas ng sundalong patpat ang malalaki’t mahahabang galamay ng mabagal at matabang dambuhala. isa, dalawa, tatlo. apat. lima. anim. pito. walo! huli na nang magbuga ng maitim na tinta si pugita. nasungkit na ng sundalong patpat ang mutyang perlas na nakapalawit sa kuwintas ng nalumpong hari ng dagat! ikatlo at ikaapat na pangkat: hawak ang perlas, dali-daling sumibad patungong pampang ang sundalong patpat sakay ng mabilis na kabayong payat. pag-ahon ay agad niyang ipinukol ang mutyang perlas paitaas, mataas, mataas na mataas, hanggang umabot sa tiyan ng ulap at sumabog na masaganang ulan. ikalimang pangkat: nagbunyi ang buong daigdig. sumupling muli’t naglaro ang mga damo’t dahon. nagbihis ng luntian ang mga bukid at bundok. muling umawit ang mga ibon at ilog... lahat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng sampalok. “saan ka na naman dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang gusi ng ginto sa puno ng bahaghari,” sagot ng makisig na sundalong patpat at pinatakbo ang makisig na kabayong payat.
"where are you going, o soldier sticks," asked the tamarind. “where are you going to get that slender horse?” “i will be looking for the missing rain,” the soldier replied while fixing the paper hat. “but it's not looking for the rain,” the tiger shook his head. “it comes when it's time.” “well, i'll figure out why it's been a long time since it's been raining,” the soldier replied and ran his slender horse. group two: “where