Вы искали: tanim sa paso (Тагальский - Английский)

gamot sa paso
medicine for burns

ano english sa paso
paso

mahilig akong mag tanim sa hardin
english

pangunang lunas sa paso
first aid to burn

mga tanim sa bukid,kulang ng pandilig
farm plants, lack of sprinkling

patungan sa paso ng halaman
overlay on burns

maglagay ng kaunting tubig sa paso.
put some water into the vase.

mas magandang palang mag tanim sa lupang loam kaysa sa buhangin
it is better to plant in loam soil than in sand

diligan ang halaman sa paso ng sapat lang
diligan ang halaman sa paso ng sapat na tubig

jak masapol agagum adu dagak ditoy,,,,,empty pa,,,padawat kay man ketdi imulak ken dagitoy dagak sa paso😂😂😂
ilokano to tagalog translatejak masapol agagum adu dagak ditoy,,,,,empty pa,,,padawat kay man ketdi imulak ken dagitoy dagak sa paso

nag tanim ako ng sili at pag ka 7days nag sinula na siya tumobu at pag ka 10days ay nalipat kona siya sa paso at nag karoon ng color white sa dahon ng tanim na nakaka apekto na mamatay ang tanim pero naagapan naman. at tmataba na ang tanim ko at lumalaki at nag tuloy nasiya na mag karoon ng bulaklak at nagkakaroon nasiya ng bunga at lumaki at nahinog at na harvest kuna
nag tanim ako ng sili at pag ka 7days nag sinula na siya tumobu at pag ka 10days ay nalipat kona siya sa paso at nag karoon ng color white sa dahon ng tanim na nakaka apekto na mamatay ang tanim pero naagapan naman. at tmataba na ang tanim ko at lumalaki at nag tuloy nasiya na mag karoon ng bulaklak at nagkakaroon nasiya ng bunga at lumaki at nahinog at na harvest kuna

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay