You searched for: essay my droom huis by die see (Afrikaans - Danska)

en op daardie dag het jesus uit die huis uitgegaan en by die see gaan sit.
på hin dag gik jesus ud af huset og satte sig ved søen.

hy het sy ranke uitgebrei tot by die see en sy lote na die rivier toe.
den bredte sine skud til havet og sine kviste til floden.

neem ek die vleuels van die dageraad, gaan ek by die uiteinde van die see woon,
tager jeg morgenrødens vinger, fæster jeg bo, hvor havet ender,

hy is tuis by 'n sekere simon, 'n leerlooier, wie se huis by die see is. hy sal jou sê wat jy moet doen.
han har herberge hos en vis simon, en garver, hvis hus er ved havet."

en die hele vlakte oos van die jordaan, teen sonop tot by die see van die vlakte, onderaan die hange van pisga.
tillige med hele arabalavningen hinsides jordan, på den østre side, lige til arabahavet neden for pisgas skrænter.

sébulon sal woon by die strand van die see; en hy sal by die strand van die skepe wees, met die sykant na sidon toe.
zebulon har hjemme ved havets byst, han bor ved skibenes kyst, hans side er vendt mod zidon.

dan loop dit oor na asmon en loop aan na die spruit van egipte, sodat die lyn doodloop by die see; dit sal julle suidelike lyn wees.
går videre til azmon og fortsætter til Ægyptens bæk; så ender grænsen ved havet. det er deres sydgrænse.

en toe jesus weer in die skuit oorgevaar het na die ander kant, het 'n groot menigte by hom vergader. en hy was by die see.
og da jesus igen i skibet var faren over til hin side, samledes der en stor skare om ham, og han var ved søen.

dan draai die lyn na rama en tot by die vesting tirus; dan draai die lyn na hosa en loop dood by die see, van die landstreek af wat na agsib toe lê;
så drejer grænsen mod rama og til den befæstede by tyrus; derpå drejer grænsen mod hosa og ender ved havet; desuden mahalab, akzib,

daarby die vlakte en die jordaan, saam met sy grondgebied, van kinnéret af tot by die see van die vlakte, die soutsee, onder aan die hange van pisga teen die ooste.
og arabalavningen med jordan som grænse fra kinneret til arabaeller salthavet ved foden af pisgas skrænter mod Øst.

van tappúag af loop die lyn in westelike rigting na die spruit kana; verder loop dit dood by die see. dit is die erfdeel van die stam van die kinders van efraim volgens hulle geslagte;
fra tappua går grænsen mod vest til kanabækken og ender ved havet. det er efraimiternes stammes arvelod efter deres slægter.

dan loop dit af in die weste na die grondgebied van die jafletiete, tot by die gebied van bet-horon-onder en tot by geser, sodat dit doodloop by die see.
og strækker sig nedad mod vest til ja detiternes landemærke, til nedre bet horons landemærke og til gezer og ender ved havet.

sê aan die kinders van israel dat hulle moet omdraai en laer opslaan voor pi-hágirot, tussen migdol en die see. reg teenoor baäl-sefon moet julle laer opslaan by die see.
"sig til israeliterne, at de skal vende om og lejre sig ved pi hakirot mellem migdol og havet; lige over for bål zefon skal i lejre eder ved havet.

en ek het gesien iets soos 'n see van glas, gemeng met vuur. en die oorwinnaars oor die dier en oor sy beeld en oor sy teken, oor die getal van sy naam, het ek by die see van glas sien staan, met siters van god.
og jeg så som et glarhav, blandet med ild, og dem, som sejrende gik ud af kampen med dyret og dets billede og dets navns tal, stående ved glarhavet og holdende guds harper.

bo die geween van jaéser sal ek jou beween, o wingerdstok van sibma! jou ranke het gegaan oor die see, tot by die see van jaéser het hulle gekom--die verwoester het jou somervrugte en jou druiwe-oes oorval.
jazers gråd græder jeg over dig, sibmas vinstok; dine skud overskred havet, nåede til jazer; på din frugt og din høst slog hærværksmanden ned.

bly die water staan wat van die bokant afkom: dit het opgerys soos een wal, baie ver weg by die stad adam wat langs sartan lê; en die wat afstroom na die see van die vlakte, die soutsee, het heeltemal verdwyn; toe het die volk deurgetrek, teenoor jérigo.
standsede vandet, som kom ovenfra, og stod som en vold langt borte, oppe ved byen adam, som ligger ved zaretan, medens det vand, som flød ned mod arabaeller salthavet, løb helt bort; således gik folket over lige over for jeriko.