You searched for: die deler is so goed soos die steler (Afrikaans - Engelska)

die deler is so goed soos die steler
the reciever (stolen goods) is as good as the thief

jy is so mooi soos die dag
anne, you are as beautiful as the day!

my ma is so goed vir my
my mom is beautiful, loving and caring woman

jy weet so goed soos ek dat hulle nêrens heen kan.
well, you know as well as i do, they don't have any place else to go.

want soos die liggaam sonder gees dood is, so is ook die geloof sonder die werke dood.
for as the body without the spirit is dead, so faith without works is dead also.

jy weet net so goed soos ek, dat as mike jou iets vroeg, die beter was nie te veel vrae te stel.
you know as well as i do, when mike asks you to do something, it's better not to ask too many questions.

ons is lief vir mekaar en ons is so goed daarin om burgers te maak, hehe
we love each other and we are so good at making burgers hehe

want soos die vrou uit die man is, so is ook die man deur middel van die vrou; maar alles is uit god.
for as the woman is of the man, even so is the man also by the woman; but all things of god.

soos die aardse mens was, so is ook die aardse mense; en soos die hemelse mens is, so is ook die hemelse mense.
as is the earthy, such are they also that are earthy: and as is the heavenly, such are they also that are heavenly.

en laat ons ken--laat ons dit najaag om die here te ken; sy opgang is so seker soos die dagbreek, en hy sal tot ons kom soos die reën, soos die laat reëns wat die aarde besproei.
then shall we know, if we follow on to know the lord: his going forth is prepared as the morning; and he shall come unto us as the rain, as the latter and former rain unto the earth.

want net soos die liggaam een is en baie lede het, en al die lede van die een liggaam, al is hulle baie, een liggaam is, so ook christus.
for as the body is one, and hath many members, and all the members of that one body, being many, are one body: so also is christ.

jy kan pizza by folod-winkels en by restaurante koop. pizza smaak net so goed soos dit ruik. dit ruik en smaak soos niks wat jy nog ooit vantevore voorgestel het nie. ek sou dit heeldag en nag eet
you can buy pizza at food stores and at restaurants. pizza tastes as good as it smells. it smells and tastes like nothing you’ve ever imagined before. i would eat it all day and night

lila is groen. só omgewingsvriendelik dat sy miere met tabakstof verjaag en plantluise – suksesvol – met knoffel vermoor. in haar huis is daar ook geen spuitkannetjies nie, veral nie dié met gif vir vlieë of kakkerlakke nie. niks word ooit vergiftig nie – behalwe moontlik die kleremotte in haar rooi kombersie. dié kombers word gebêre, nege-en-twintig jaar lank al, in ‘n sak van ongebleikte linne wat haar ma spesiaal hiervoor gemaak het. elke keer as sy die kombers uit die sak skud, kan sy die begeerte om ‘n tydjie by die rooi pels van haar bokhaar te talm nie weerstaan nie. as ek ‘n kat was, het sy meermale gedink, sou ek die kombers knie, en kwyl soos ek knie. maar sy werk nie haar naels in die hare in nie. sy streel net ‘n stukkie van die rooi, besadig rooi soos die binnekant van ‘n ryp tamatie, teen haar wang. sy verbind die reuk van naftaleen met hierdie sagte, rooi vertroosting en weet: die reuk kan haar aan die slaap sus. dis 'n enkelbedkombers. warm, maar bykans gewigloos. winters haal sy dit uit, met 'n lekkerte en 'n gevoel van verwagting. dan gooi sy dit oor haar kant van haar man, daniel, se dubbelbed. sy deel haar liggaam en byna al haar geheime al meer as twee dekades lank met hom, maar nie haar rooi bokhaarkombersie nie. lila se ma het die kombers destyds vir haar in port elizabeth gekoop, die vakansie voor sy universiteit toe is in die boland. hulle het gewoon op 'n dorp in die groot-karoo waar haar stiefpa, oom kakie, 'n klerewinkel gehad het. hul huis was vas aan die winkel. daardie vakansie in port elizabeth het hulle nóg universiteitsgoed gekoop, maar dis net die kombers wat sy onthou. aan die einde van lila se eerste jaar op universiteit is sy vir die somervakansie huis toe. sy moes haar deel van die dubbelkoshuiskamer, waar die kombers heeljaar op haar bed gelê het, ontruim. alles is in die bagasiebak van die rambler rogue (wat oom kakie net 'n maand tevore op springfontein in die vrystaat gaan koop het) saam terug karoo toe. die kombers het langs haar op die agtersitplek gelê. in sy voue, versteek vir haar ma en oom kakie, was die jaar se ver¬rassings, die skrik, die nuwe, vreemde drome. sy sou nog besluit wat sy met hulle sou deel. een aand sit sy, haar ma en oom kakie oudergewoonte om die kombuistafel en luister radio¬nuus terwyl hulle vir die kos in die oond wag. oom kakie het vir elkeen 'n whisky gegooi; vir hulle 'n dubbel, vir haar 'n enkel. buite is die aarde steeds dor en hittig, al het die son al amper onder die spinnerakskaduweetjies van die sewejaarsoutbosse en die kankerbossies ingeglip. die geroesemoes buite en die dringende klop aan die agterdeur kom tegelyk. as iemand só hamer, is dit tyding. lila se ma het pas die boontjiestoof met aartappels en rys en tamatie¬en-uieslaai met asyn opgeskep. sy's nog maar halfpad deur toe, hande aan die voorskoot aan't afvee, toe dit van buite oopgegooi word. die vrou by die deur se oë, het lila terug op univer¬siteit vertel, is so groot soos sopkomme. agter haar gons 'n groeiende plaat mense, byna die hele dorp. dis 'n kabaal, uitroepe, mense wat verskrik rondhol. “die winkel brand, kakie, ruik julie mense dit nie?" die ou gebou, die solder, die trap, die breëplankvloere en kosyne vat die vlamme vinnig aan. so goed jy gooi 'n vrietjie13 in 'n kafhok, sou oom kakie later sê. die dorpen
lilac is green. so environmentally friendly that she repels ants with tobacco dust and kills aphids - successfully - with garlic. there are also no spray cans in her house, especially not those with poison for flies or cockroaches. nothing is ever poisoned - except possibly the clothes moths in her red blanket. this blanket has been stored, for twenty-nine years, in a bag of unbleached linen that her mother made especially for this. every time she shakes the blanket out of the bag,