You searched for: gitamay (Cebuano - Tagalog)

gitamay
unsa ang gitamay sa cebuano

oo, gitamay nila ang yuta nga takus tinguhaon, wala sila tumoo sa iyang
oo, kanilang hinamak ang maligayang lupain, hindi nila sinampalatayanan ang kaniyang salita;

gitamay mo ang akong mga balaang butang, ug gipasipalahan ang akong mga adlaw nga igpapahulay.
iyong hinamak ang aking mga banal na bagay, at iyong nilapastangan ang aking mga sabbath.

kini maoy maangkon nila alang sa ilang garbo, tungod kay ilang gitamay ug nagpadaku sila sa ilang kaugalingon batok sa katawohan ni jehova sa mga panon.
ito ang kanilang mapapala dahil sa kanilang pagpapalalo, sapagka't sila'y nanungayaw at nagmalaki ng kanilang sarili laban sa bayan ng panginoon ng mga hukbo.

ania karon, ang dios makagagahum man, ug walay bisan kinsa nga gitamay niya: siya makusganon sa kalig-on sa salabutan.
narito ang dios ay makapangyarihan, at hindi humahamak sa kanino man; siya'y makapangyarihan sa lakas ng unawa.

nadungog ko ang pagtamay sa moab, ug ang mga pagbiaybiay sa mga anak sa ammon, nga ilang gitamay sa akong katawohan, ug nanagpadaku sa ilang kaugalingon batok sa ilang utlanan.
aking narinig ang panunungayaw ng moab, at ang pagapi ng mga anak ni ammon, na kanilang ipinanungayaw sa aking bayan, at nagmalaki sila ng kanilang sarili laban sa kanilang hangganan.

unya si esau gihatagan ni jacob sa tinapay ug sa linuto nga mga liso; ug siya mikaon ug miinum, ug mitindog ug milakaw. niini gitamay ni esau ang iyang pagkapanganay.
at binigyan ni jacob si esau ng tinapay at nilutong lentehas; at siya'y kumain, at uminom, at bumangon at yumaon: gayon niwalang halaga ni esau ang kaniyang pagkapanganay.

ang mga dalan nangagun-ob: ug ang tawo nga nagabaktas nagahunong, ang kaaway naglapas sa pakigsaad, iyang gitamay ang mga ciudad, wala niya ilha ang tawo.
ang mga lansangan ay sira, ang palalakad na tao ay naglilikat: kaniyang sinira ang tipan, kaniyang hinamak ang mga bayan, hindi niya pinakukundanganan ang kapuwa tao.

apan ilang gibiaybiay ang mga sulogoon sa dios, ug gitamay ang iyang mga pulong, ug nagpanamastamas sa iyang mga manalagna, hangtud nga ang kaligutgut ni jehova misilaub batok sa iyang katawohan, hangtud nga dili na matabang.
nguni't kanilang tinuya ang mga sugo ng dios, at niwalang kabuluhan ang kaniyang mga salita, at dinusta ang kaniyang mga propeta hanggang sa ang pagiinit ng panginoon ay bumugso laban sa kaniyang bayan hanggang sa mawalan ng kagamutan.

apan misupang si jeshurum, ug nanindak: mitambok ka, misupang ka, mitago ka; unya mibiya siya sa dios nga nagbuhat kaniya, ug gitamay niya ang bato sa iyang kaluwasan.
nguni't tumaba si jeshurun, at tumutol: ikaw ay tumataba, ikaw ay lumalapad, ikaw ay naging makinis: nang magkagayo'y kaniyang pinabayaan ang dios na lumalang sa kaniya, at niwalang kabuluhan ang bato na kaniyang kaligtasan.

ah, makasasala nga nasud, usa ka katawohan nga natugob sa kasal-anan, usa ka kaliwat sa mga mamumuhat sa dautan, mga anak nga nagapatigayon sa kangil-ad! sila mingbiya kang jehova, gitamay nila ang balaan sa israel, sila nanagpahalayo ug nanagpanibug.
ah bansang salarin, bayang napapasanan ng kasamaan, lahi ng mga manggagawa ng kasamaan, mga anak na nagsisigawa ng kalikuan: pinabayaan nila ang panginoon, hinamak nila ang banal ng israel, sila'y nangapalayo na nagsiurong.