You searched for: wala pa akong kabalo sa akong isulti (Cebuano - Tagalog)

wala ko kabalo sa akong buhaton
hindi ko na alam ang gagawin ko at iisipin

wla ka kabalo sa akong ginhambal
alam ko pinagdadaanan mo

sa akong hunahuna wala pa sila mibiya
hindi pa yata sila nakakaalis

nagutom na ko pero wala pa akong pag kain bili nalang yata ako sa labas... kaya lang ina antok na ako.
sariling sikap ko lang mag aral mag salita ng visaya para pag nagpunta ako sa inyo hindi mo ako ipag bili

sukad wala pa kamoy napangayo pinaagi sa akong ngalan; pangayo kamo ug magadawat kamo aron mamahingpit ang inyong kalipay.
hanggang ngayo'y wala pa kayong hinihinging anoman sa pangalan ko: kayo'y magsihingi, at kayo'y tatanggap, upang malubos ang inyong kagalakan.

sa akong hunahuna wala pa ako adunay usa ka bag nga puno sa mga mani!!
simtu uyb am ani thn nakan la gwapa am tas tamingaw tage!!

giangkon nako nga kini kulbahinam nga mga bahin sa akong medyo ganahan niini apan sa wala pa ako mogiya kanimo
giangkon nako nga kini kulbahinam nga mga bahin sa akong medyo ganahan niini apan sa wala pa ako mogiya kanimo

si jesus miingon kaniya, "ayaw na ako pagkupti, kay wala pa ako makasaka ngadto sa amahan. apan adtoa ang akong mga kaigsoonan ug suginli sila nga mosaka ako ngadto sa akong amahan ug inyong amahan, sa akong dios ug inyong dios."
sinabi sa kaniya ni jesus, huwag mo akong hipuin; sapagka't hindi pa ako nakakaakyat sa ama, nguni't pumaroon ka sa aking mga kapatid, at sabihin mo sa kanila, aakyat ako sa aking ama at inyong ama, at aking dios at inyong dios.

ania karon, ako adunay duruha ka mga anak nga babaye nga wala pa makaila ug lalake; akong pagulaon sila nganha kaninyo, ug buhaton ninyo kanila ang maayo nga inyong gihunahuna: niini lamang nga mga tawo dili kamo magbuhat ug bisan unsa, kay sila mianhi sa landong sa akong atop.
narito, ngayon, may dalawa akong anak na babae, na hindi nakakilala ng lalake; ipinamamanhik ko sa inyo, na sila'y aking ilalabas sa inyo, at gawin ninyo sa kanila ang magalingin ninyo sa inyong paningin: huwag lamang ninyong gawan ng anoman ang mga lalaking ito; yamang sila'y nangasa silong ng aking bubungan.

nga ginapangita pa sa akong kalag, ugaling wala pa nako hikaplagi: ako nakakaplag ug usa ka tawo sa taliwala sa usa ka libo; apan wala ako makakaplag ug usa ka babaye sa taliwala kanilang tanan.
na hinahanap pa ng aking kaluluwa, nguni't hindi ko nasumpungan: isang tao sa isang libo ang aking nasumpungan; nguni't isang babae sa lahat ng mga yaon ay hindi ko nasumpungan.

kay diriyut pa ang imo, sa wala pa ako mahaanhi, ug misanay sa daku nga panon; ug gipanalanginan ka ni jehova sa bisan diin ako moadto, ug karon kanus-a man ako magatagana alang usab sa akong kaugalingon nga panimalay?
sapagka't kakaunti ang tinatangkilik mo bago ako dumating, at naging isang karamihan; at pinagpala ka ng panginoon saan man ako pumihit; at ngayo'y kailan naman ako maghahanda ng sa aking sariling bahay?

amahan, buot ko unta nga asa gani ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makatan-aw sila sa akong kadungganan nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa ang pagkatukod sa kalibutan.
ama, yaong mga ibinigay mo sa akin ay ibig ko kung saan ako naroroon, sila naman ay dumoong kasama ko, upang makita nila ang kaluwalhatian ko, na ibinigay mo sa akin: sapagka't ako'y iyong inibig bago natatag ang sanglibutan.

apan mitubag ako nga nag-ingon, `dili ko, ginoo; kay sa akong baba wala pa gayuy nakasulod nga dili binalaan o nga mahugaw.`
datapuwa't sinabi ko, hindi maaari, panginoon: sapagka't kailan man ay walang anomang pumasok sa aking bibig na marumi o karumaldumal.

kong ang dios sa akong amahan, ang dios ni abraham, ug ang kahadlok ni isaac wala pa magauban kanako, sa pagkamatuod igapadala mo ako karon nga hubo. nakakita ang dios sa akong kasakit, ug ang kabudlay sa akong mga kamot, ug ikaw gibadlong niya kagabii.
kung hindi sumaakin ang dios ng aking ama, ang dios ni abraham, at ang katakutan ni isaac, ay walang pagsalang palalayasin mo ako ngayong walang dala. nakita ng dios ang aking kapighatian, ang kapaguran ng aking mga kamay, at sinaway ka niya kagabi.

apan si eliseo milingkod sa sulod sa iyang balay, ug ang mga anciano nanaglingkod uban kaniya; ug ang hari nagpadala ug usa ka tawo gikan sa iyang atubangan: apan sa wala pa mahiabut kaniya ang sulogoon, siya miingon sa mga anciano: tan-awa ninyo kong giunsa niining anak nga lalake sa usa ka mamumuno ang pagpadala aron sa pagkuha sa akong ulo? tan-awa, kong ang sulogoon mahiabut, takpi ang ganghaan, ug gakuti ang ganghaan sa malig-on nga paggakut batok kaniya: dili ba ang tunob sa mga tiil sa iyang agalon anaa sa luyo niya?
nguni't si eliseo ay nakaupo sa kaniyang bahay, at ang mga matanda ay nagsiupo na kasama niya; at ang hari ay nagsugo ng isang lalake na mula sa harap niya: nguni't bago dumating ang sugo sa kinaroroonan niya, sinabi niya sa mga matanda, hindi ba ninyo nakita kung paanong ang anak na ito ng isang mamamatay tao ay nagsugo sa akin na alisin ang aking ulo? masdan ninyo, pagdating ng sugo, sarhan ninyo ang pintuan, at itulak ninyo ang pinto laban sa kaniya: di ba ang ingay ng mga paa ng kaniyang panginoon sa likod niya?