You searched for: cytotoksicitet (Danska - Holländska)

cytotoksicitet (celler fra rodspidserne af løg)
cytotoxlciteit (worteltopcellen van de ui)

t ere specifikke cytotoksicitet af lymfocytter på målcellerne.
interferon, waaronder inhibitie van virusreplicatie in met een virus geïnfecteerde cellen, onderdrukking van celproliferatie en een aantal immunomodulerende activiteiten, zoals verhoging van de fagocytose door macrofagen en toename van de specifieke cytotoxiciteit van lymfocyten voor targetcellen.

der sås imidlertid ingen tegn på knoglemarvs - cytotoksicitet.
effecten op hematologische parameters werden gevonden in alle species, waaronder dosis-afhankelijke afnames in circulerende leukocyten in muizen en aspecifieke verlagingen van circulerende leukocyten in ratten; er was echter geen beenmerg-cytotoxiciteit aantoonbaar.

inkorporering i dna og rna kan også bidrage til cytarabins cytotoksicitet.
het inbouwen in dna en rna zou ook kunnen bijdragen aan de cytotoxiciteit van cytarabine.

nelarabin har in vitro vist cytotoksicitet over for monocytter og makrofager.
nelarabine vertoonde in vitro cytotoxiciteit voor monocyten en macrofagen.

antistoffet medierer lysen af lymfocytter via komplementfiksering og antistofafhængig cellemedieret cytotoksicitet.
het antilichaam bewerkstelligt de lysis van lymfocyten via complement-fixatie en van antilichaam afhankelijke celgemedieerde cytotoxiciteit.

trastuzumab er desuden en potent mediator af antistofafhængig cellemedieret cytotoksicitet (adcc).
bovendien is trastuzumab een krachtige mediator van antilichaamafhankelijke celgemedieerde cytotoxiciteit (adcc).

det er derfor ikke sandsynligt, at ustekinumab bidrager til komplement eller antistofmedieret cytotoksicitet i den receptorbærende celle.
derhalve is het niet waarschijnlijk dat ustekinumab bijdraagt aan de door complement of door antilichaam gemedieerde cytotoxiciteit van de receptordragende cel.

immunmodulerende aktiviteter som øgning af den fagocytære aktivitet af makrofager og øgning af den specifikke cytotoksicitet af lymfocytter på målcellerne.
sommige

i vævskulturer fra pattedyr påvistes ingen cytotoksicitet, og ved en række mutagenicitets­forsøg in vitro i prokaryotiske og eukaryotiske systemer var der ingen tegn på genotoksisk aktivitet.
met kweken van zoogdierweefsel werden geen aanwijzingen gevonden voor cytoxiciteit en een aantal in vitro mutageniteitsproeven op prokaryotische en eukaryotische systemen toonde de afwezigheid van genotoxische activiteit aan.

virkningsmekanisme det vurderes, at azacitidin udøver sine antineoplastiske virkninger ved flere mekanismer, herunder cytotoksicitet på abnorme hæmatopoietiske celler i knoglemarven og hypometylering af dna.
werkingsmechanisme aangenomen wordt dat azacitidine zijn antineoplastische werking uitoefent via meerdere mechanismen, waaronder cytotoxiciteit tegen abnormale hematopoëtische cellen in het beenmerg en hypomethylatie van het dna.

162 inklusiv hæmning af virusreplikation i virusinficerede celler, suppression af celledeling og sådanne immunmodulerende aktiviteter som øgning af den fagocytære aktivitet af makrofager og øgning af den specifikke cytotoksicitet af lymfocytter på målcellerne.
men neemt aan dat dit proces, althans gedeeltelijk, aan de basis ligt van diverse cellulaire reacties op interferon, waaronder inhibitie van virusreplicatie in met een virus geïnfecteerde cellen, onderdrukking van celproliferatie en een aantal immunomodulerende activiteiten, zoals verhoging van de fagocytose door macrofagen en toename van de specifieke cytotoxiciteit van lymfocyten voor targetcellen.

det formodes, at denne proces, i det mindste delvis, er ansvarlig for de forskellige cellulære reaktioner på interferon, inklusiv hæmning af virusreplikation i virusinficerede celler, suppression af celledeling og sådanne immunmodulerende aktiviteter som øgning af den fagocytære aktivitet af makrofager og øgning af den specifikke cytotoksicitet af lymfocytter på målcellerne.
men neemt aan dat dit proces, althans gedeeltelijk, aan de basis ligt van diverse cellulaire reacties op interferon, waaronder inhibitie van virusreplicatie in met een virus geïnfecteerde cellen, onderdrukking van celproliferatie en een aantal immunomodulerende activiteiten, zoals verhoging van de fagocytose door macrofagen en toename van de specifieke cytotoxiciteit van lymfocyten voor targetcellen.