You searched for: huidcorrosiviteit (Holländska - Engelska)

de bepaling van de huidcorrosiviteit ging meestal gepaard met het gebruik van proefdieren (2).
the assessment of skin corrosivity has typically involved the use of laboratory animals (2).

bij deze testmethode behoeven voor de bepaling van de huidcorrosiviteit geen levende dieren of dierlijk weefsel te worden gebruikt.
this testing method does not require the use of live animals or animal tissue for the assessment of skin corrosivity.

tot op heden zijn er slechts drie alternatieve methoden gevalideerd: twee voor de beoordeling van de huidcorrosiviteit en één voor de beoordeling van de fototoxiciteit.
only three alternative methods have been validated to date, two are available for the assessment of skin corrosivity and one for the assessment of phototoxicity.

als eerste stap op weg naar de vaststelling van alternatieve tests die voor de bepaling van de huidcorrosiviteit met het oog op regelgeving kunnen worden gebruikt, zijn er prevalideringsstudies uitgevoerd (3).
a first step towards defining alternative tests that could be used for skin corrosivity testing for regulatory purposes was the conduct of prevalidation studies (3).

er dient te worden opgemerkt dat de in vivo-test bij het konijn ten aanzien van huidcorrosiviteit en huidirritatie zeer conservatief is in vergelijking met de test met een humane huidpatch (15).
it should be noted that the in vivo rabbit test is highly conservative with respect to skin corrosivity and skin irritation when compared with the human skin patch test (15).

het resultaat van deze studies en andere gepubliceerde literatuur (9) hebben geleid tot de aanbeveling dat de volgende tests voor de bepaling van de in-vivo huidcorrosiviteit kunnen worden gebruikt (10)(11)(12)(13): de test met het humane huidmodel (deze methode) en de test op basis van de transcutane elektrische weerstand (zie testmethode b.40).
the outcome of these studies and other published literature (9) led to the recommendation that the following tests could be used for the assessment of the in vivo skin corrosivity (10)(11)12)(13): the human skin model test (this method) and the transcutaneous electrical resistance test (see testing method b.40).