You searched for: skjelver (Norska - Afrikaans)

himmelens støtter skjelver, og de forferdes for hans trusel.
die pilare van die hemel wankel en staan verstom weens sy dreiging.

dødsrikets skygger skjelver, vannenes dyp og de som bor i dem.
die skimme is beangs onder die waters en onder die bewoners daarvan.

og så fryktelig var synet at moses sa: jeg er forferdet og skjelver.
en moses, so vreeslik was die gesig, het gesê: ek is verskrik en ek sidder.

folkene hører det, de skjelver; angst griper dem som bor i filisterland.
die volke het dit gehoor, hulle het gesidder; weë het die inwoners van filistéa aangegryp.

foran dem skjelver jorden og ryster himmelen; sol og måne sortner, og stjernene holder op å lyse.
voor hulle bewe die aarde, sidder die hemel; die son en die maan word swart, en die sterre trek hulle glans in.

fjellene skjelver for ham, og haugene smelter, og jorden hever sig for hans åsyn, jorderike og alle som bor der.
die berge bewe voor hom, en die heuwels smelt weg; en die aarde rys op voor sy aangesig, ja, die wêreld en almal wat daarin woon.

folkeslag skjelver for det; alle ansikter blir blussende røde*. / {* jes 13, 8.}
vir hom bewe die volke van angs, alle aangesigte verbleek.

aller mest dem som går efter kjød i uren lyst og forakter herredømme. de selvgode vågehalser! de skjelver ikke for å spotte de høie makter,
en veral die wat die vlees in vuile begeerlikheid agternaloop en die heerskappy verag. vermetel en aanmatigend, skroom hulle nie om die heerlike wesens te belaster nie,

da skjelver jorden og bever; for herrens tanker mot babel blir fullbyrdet: å gjøre babels land til en ørken, så ingen bor der.
dan bewe die aarde en krimp inmekaar; want die gedagtes van die here kom tot stand teen babel, om die land van babel 'n woesteny te maak, sonder inwoner.

om profetene. mitt hjerte er sønderknust i mitt indre, alle mine ben skjelver, jeg er som en drukken mann, en mann som vinen har overveldet, for herrens skyld og for hans hellige ords skyld.
wat die profete betref--my hart is gebreek in my binneste, my hele gebeente sidder; ek is soos 'n dronk man en soos 'n man wat deur die wyn oorweldig is, vanweë die here en sy heilige woorde.

og det skal skje at den som flyr for den grufulle larm, skal falle i graven, og den som kommer op av graven, skal fanges i garnet; for slusene i det høie er åpnet, og jordens grunnvoller skjelver.
en hy wat vlug vir die skrikgeroep, val in die kuil; en hy wat uit die kuil uitklim, word in die strik gevang. want die sluise uit die hoogte het oopgegaan, en die fondamente van die aarde bewe.

og byen skal være mig til et gledesnavn, til pris og pryd for alle jordens folkeslag, når de får høre om alt det gode jeg gjør imot den, og de skal skjelve og beve når de får se alt det gode og all den fred jeg gir den.
en die stad sal vir my wees 'n vreugdevolle roem, 'n lof en 'n sieraad by al die nasies van die aarde wat sal hoor van al die goeie wat ek aan hulle doen; en hulle sal bewe en ontroer word oor al die goeie en oor al die vrede wat ek daaraan bewys.