You searched for: mangmang (Tagalog - Cebuano)

mangmang
insekto

ang mga nangagmamarunong ay naging mga mangmang,
sa ilang pagpakamakinaadmanon, nahimo hinoon silang mga boang,

ang taong hangal ay hindi nakakaalam; ni nauunawa man ito ng mangmang.
ang tawo nga mananapon dili mahibalo; ni makasabut ang buang niini:

sa lahat ng ito ay hindi nagkasala si job, ni inari mang mangmang ang dios.
niining tanan si job wala makasala, wala usab niya butangbutangi si jehova sa binuang.

ikaw na mangmang, ang inyong inihahasik ay hindi binubuhay maliban na kung mamatay:
oy, boang! ang liso nga imong itisok dili makadangat sa kinabuhi gawas kon kini mamatay.

mga mangmang dahil sa kanilang mga pagsalangsang, at dahil sa kanilang mga kasamaan ay nadadalamhati.
mga buang tungod sa ilang kalapasan, ug tungod sa ilang kasal-anan, gisakit sila.

masalubong ang tao ng oso na nanakawan ng kaniyang mga anak, maigi kay sa mangmang sa kaniyang kamangmangan.
ipasugat sa usa ka oso nga nawad-an sa iyang mga anak ang usa ka tawo, kay sa usa ka buang diha sa iyang binuang.

ang taong mangmang ay hindi na tatawagin pang dakila o ang magdaraya man ay sasabihing magandang-loob.
ang tawong buang dili na pagataw-gon nga halangdon, ni ang hakog pagaingnon nga mahinatagon.

sagutin mo ang mangmang ayon sa kaniyang kamangmangan, baka siya'y maging pantas sa ganang kaniya.
tubaga ang usa ka buang sumala sa iyang binuang, tingali unya siya mahimong manggialamon sa iyang kaugalingong paghunahuna.

ang yamot ng mangmang ay agad nakikilala: nguni't ang mabait na tao ay nagtatakip ng kahihiyan.
ang kasuko sa usa ka buang mahibaloan dayon sa dayag; apan ang usa ka mabinantayong tawo nagabaton ug kaulaw.

kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.
kong ang usa ka manggialamon nga tawo may usa ka pakiglalis sa usa ka buang nga tawo, bisan pa siya masuko kun mokatawa, wala gayud ing kapahulayan.

ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.
ang usa ka tawong manggialamon mahadlok, ug magapahilayo gikan sa dautan; apan ang buang mapangahason sa iyang kaugalingon nga may pagdaut ug siya masaligon.

ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.
ang usa ka bato mabug-at, ug ang balas maugdang; apan ang kagul-anan sa usa ka buang labing mabug-at pa kay sa duruha.

lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.
lakat uban sa tawong manggialamon, ug ikaw mahimong manggialamon; apan ang kauban sa mga buang magaantus tungod niana.

narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
ania karon, siya wala magbaton ug pagsalig sa iyang mga alagad; ug sa iyang mga manolonda siya nakatimaan ug kahungog:

hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? at ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, at ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?
unsang kadugayon, kamo nga mga walay-pagtagad, nga higugmaon ninyo ang pagkawalay-pagtagad? ug ang mga mayubiton mahimuot kanila sa pagyubit, ug ang mga buang sa pagdumot sa kinaadman?

ang mangmang man, pagka siya'y tumatahimik, ay nabibilang na pantas: pagka kaniyang tinitikom ang kaniyang mga labi, ay inaari siyang mabait.
bisan ang usa ka buang, kong siya magahilum, pagaisipon nga manggialamon; kong siya magatak-om sa iyang mga ngabil, siya pagatamdon nga ingon sa buotan.

kami'y mga mangmang dahil kay cristo, nguni't kayo'y marurunong kay cristo; kami'y mahihina, nguni't kayo'y malalakas; kayo'y may karangalan, datapuwa't kami ay walang kapurihan.
kami mga boang tungod kang cristo, apan kamo mga manggialamon diha kang cristo. kami mga mahuyang, apan kamo mga kusgan. kamo mga pinasidunggan, apan kami mga tinamay.