You searched for: dli nagasimba tuwing linggo (Tagalog - Engelska)

tuwing linggo
clothes hanged

magsimba tuwing linggo
go to church every week

nagsisimba kami tuwing linggo
nagsisimba ka pa ron ba tuwing linggo?

ako ay sisimba tuwing linggo
ako ay sisimba tuwing linggo

hindi ka nagsisimba tuwing linggo
patugtugin

naghuhugas ako ng plato tuwing linggo
wag magkalat kung saan saan

like pumupunta siya lagi sa simbahan tuwing linggo
my aunt is a very religious person

tuwing linggo nagsisimba kami bilang isang pamilya
every week we go to church as a family

hindi gumagawa ng gawain tuwing linggo sa inventory?
don't know ho

ang aking pamilya at ako pupunta ng simbahan tuwing linggo
going to church

tuwing linggo lng to kelangan pasiyahin natin acting mga familya
tuwing linggo lng to kelangan pasiyahin natin acting mga familya

ang hindi makabayad ng kanyang weekly dues tuwing linggo ay sa martes pa pwedeng mamasada
every week will have to pay his weekly dues

ang resolution mag aaral ako ng mabuti at magiging mabaet ako at mag aaral ng mabuti at mag sisimba na po ako tuwing linggo
resolution i study well and i will be good and study well and i'll go to church every week

masaya ngayon dahil natapos na yung bahay namin dun sa kamansi,magiging kabitbahay ko na sila lolo at lola at palagi ko pang silang makakasama.masaya ako ngayon dahil sama-sama kami nagsisimba tuwing linggo.
happy now that our house is in the light of the kamansi, my grandpa and grandmother will be my neighbors and i will always be with them. i'm happy now because we're together every sunday.

maraming diyosesis ang nagrekomenda sa nakatatandang mga kristiyano na manatili sa tahanan sa halip na dumalo sa misa tuwing linggo; ang ilan sa mga simbahan ay nagmisa sa pamamagitan ng radyo, online live streaming o telebisyon habang ang iba ay nag-aalok ng pagsamba sa loob ng kanilang nakaparadang sasakyan.
many dioceses have recommended older christians to stay at home rather than attending mass on sundays; some churches have made church services available via radio, online live streaming or television while others are offering drive-in worship.

maraming bata ang nagsisigawan sa labas at naglalaro, gumagala kasama ang kaibigan sa mall, nagsisima tuwing linggo sa simbahan, kwentuhan hanggang sa magsawa, reunion, mga oksasyon na nakasanayan, pagbabakasyon sa dagat at lalo na ang pag aaral ng face to face sa school. mapapaisip ka nalang na talagang balikan ang nakaraan.
many children are shouting outside and playing, wandering around with a friend in the mall, hanging out every week at church, storytelling until bored, reunions, regular occasions, vacation at sea and especially face to face learning at school. you will only think of really going back in time.

"pero mommy! hindi pwede! paano kami? alam niyo naman pong may tinutulungan kaming bahay-ampunan diba?" giit ni cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "mommy! hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "cleeya! lower your voice!" "jela--" "makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. pero bakit kailangan maging ganito? huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni cleeya. yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "jela! are you listening?" "p-po? hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. gosh nag lalakbay na pala ako? "gaya ng sinabi namin ni mareng claire magiging independent kayo simula bukas--" "bukas?!" "yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "pero pang isang linggo lang.. maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita claire. "mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "yes tita jade tama si jela,saka mommy kami?magtatrabaho? eh nag aaral kami mommy!" putspang life to anyare? "no buts and what ifs! yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" please mom umo-o ka-- "sa states kami titira at! sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "hanggang kailan to tita claire?" "tatawagan na lang namin kayo" *** "pero mommy! hindi pwede! paano kami? alam niyo naman pong may tinutulungan kaming bahay-ampunan diba?" giit ni cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "mommy! hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "cleeya! lower your voice!" "jela--" "makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. pero bakit kailangan maging ganito? huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni cleeya. yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "jela! are you listening?" "p-po? hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. gosh nag lalakbay na pala ako? "gaya ng sinabi namin ni mareng claire magiging independent kayo simula bukas--" "bukas?!" "yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "pero pang isang linggo lang.. maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita claire. "mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "yes tita jade tama si jela,saka mommy kami?magtatrabaho? eh nag aaral kami mommy!" putspang life to anyare? "no buts and what ifs! yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" please mom umo-o ka-- "sa states kami titira at! sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "hanggang kailan to tita claire?" "tatawagan na lang namin kayo" ***
mymemory.translated.net