You searched for: nakatali sa tarangkahan (Tagalog - Engelska)

nakatali sa cebu
cebu bound

nakatali sa kabiguan
expectations

nakatali sa pag - ibig
bound to fall in love

salamat sa tiwala mg damit nakatali sa cebu.
salamat sa tiwala mg damit bound to cebu.

matagumpay na pagpapadala na nakatali sa sampaloc manila
shipping information is bound

salamat sa tiwala, na - customize na poloshirt na nakatali sa cebu
salamat sa tiwala, customised poloshirt bound to cebu

makikitang may batang nakatali sa kaniyang likod .nanginginig siya kung mabigat ang mga gawain
it looks like a boy is tied behind his back. he shakes when things get tough.

isang mandaragat, nakatali sa isang mahabang paglalakbay, kinuha sa kanya ng isang unggoy
a sailor,bound on a long voyage,took with him a monkey to amuse

isang gawa o kurso ng pagkilos kung saan ang isang tao ay may moral o legal na nakatali sa isang tungkulin o pangako
an act or course of action to which a person is morally or legally bound a duty or commitment

itinuturo nito sa atin ang aral na si cristo ay hindi nakatali sa anumang paraan ng paggawa ng mabuti at maaari nating asahan ang pagkakaiba-iba sa kanyang mga pamamaraan sa pagharap sa mga kaluluwa pati na rin sa katawan.
this teaches us the lesson that christ is not tied to any means of doing good and that we may expect variety in his methods of dealing with souls as well as body.

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay