Şunu aradınız:: ויבכו (İbranice - İsveççe)

ותשא כל העדה ויתנו את קולם ויבכו העם בלילה ההוא׃
då begynte hela menigheten ropa och skria, och folket grät den natten.

וירץ עשו לקראתו ויחבקהו ויפל על צוארו וישקהו ויבכו׃
men esau skyndade emot honom och tog honom i famn och föll honom om halsen och kysste honom; och de gräto.

ויבכו כלם בכי גדול ויפלו על צוארי פולוס וינשקו לו׃
och de begynte alla att gråta bitterligen och föllo paulus om halsen och kysste honom innerligt;

וישא דוד והעם אשר אתו את קולם ויבכו עד אשר אין בהם כח לבכות׃
brast han ut i gråt, så ock hans folk; och de gräto, till dess att de icke förmådde gråta mer.

ויבכו ויספדו עליה מלכי ארץ אשר זנו והתענגו עמה בראתם את עשן שרפתה׃
och jordens konungar, som hava bedrivit otukt och levat i vällust med henne, skola gråta och jämra sig över henne, när de se röken av hennes brand.

ויבא העם בית אל וישבו שם עד הערב לפני האלהים וישאו קולם ויבכו בכי גדול׃
och nu kom folket till betel och stannade där ända till aftonen inför guds ansikte; och de brusto ut i bitter gråt

ויהי כדבר מלאך יהוה את הדברים האלה אל כל בני ישראל וישאו העם את קולם ויבכו׃
när herrens ängel hade talat dessa ord till alla israels barn, brast folket ut i gråt.

והאספסף אשר בקרבו התאוו תאוה וישבו ויבכו גם בני ישראל ויאמרו מי יאכלנו בשר׃
och den blandade folkhop som åtföljde dem greps av lystnad; israels barn själva begynte då ock åter att gråta och sade: »ack om vi hade kött att äta!

ויספדו ויבכו ויצמו עד הערב על שאול ועל יהונתן בנו ועל עם יהוה ועל בית ישראל כי נפלו בחרב׃
och de höllo dödsklagan och gräto och fastade ända till aftonen för sauls och hans son jonatans skull, och för herrens folks och för israels hus' skull, därför att de hade fallit för svärd.

וישאו את עיניהם מרחוק ולא הכירהו וישאו קולם ויבכו ויקרעו איש מעלו ויזרקו עפר על ראשיהם השמימה׃
men när de, ännu på avstånd, lyfte upp sina ögon och sågo att de icke mer kunde känna igen honom, brusto de ut i gråt och revo sönder sina mantlar och kastade stoft mot himmelen, ned över sina huvuden.

הנער בא ודוד קם מאצל הנגב ויפל לאפיו ארצה וישתחו שלש פעמים וישקו איש את רעהו ויבכו איש את רעהו עד דוד הגדיל׃
men sedan gossen hade gått, reste david sig upp på södra sidan; och han föll ned till jorden på sitt ansikte och bugade sig tre gånger; och de kysste varandra och gräto med varandra, och david grät överljutt.

ויעלו בני ישראל ויבכו לפני יהוה עד הערב וישאלו ביהוה לאמר האוסיף לגשת למלחמה עם בני בנימן אחי ויאמר יהוה עלו אליו׃
israels barn gingo nämligen upp och gräto inför herrens ansikte ända till aftonen; och de frågade herren: »skall jag ännu en gång inlåta mig i strid med min broder benjamins barn?» och herren svarade: »dragen ut mot honom.»