Profesyonel çevirmenler, işletmeler, web sayfaları ve erişimin serbest olduğu çeviri havuzlarından.
differentiable manifolds, for example, are topological manifolds equipped with a differential structure.
differentieerbare variëteiten, bijvoorbeeld, zijn topologische variëteiten uitgerust met een differentieerbare structuur.
we suppose the function is in each concrete case as often continuously differentiable as is necessary in that case.
we veronderstellen de functie in elk concreet geval zo vaak continu-differentieerbaar als in dat concrete geval nodig is.
if a complex function is differentiable just once on an open set it is both infinitely differentiable and analytic on that set.
als een complexe functie slechts één keer differentieerbaar is op een open verzameling is deze complexe functie op deze verzameling zowel oneindig differentieerbaar als analytisch.
* differentiation defines a linear map from the space of all differentiable functions to the space of all functions.
hierbij zijn formula_12 respectievelijk de verzamelingen van functies en van alle functies die minstens één keer differentieerbaar zijn.
for a twice differentiable function, an inflection point is a point on the graph at which the second derivative changes sign.
een buigpunt kan een stationair punt op de grafiek van een functie zijn, maar in een buigpunt is een functie nooit extreem.
a differential structure allows one to define the globally differentiable tangent space, differentiable functions, and differentiable tensor and vector fields.
een differentiële structuur maakt het mogelijk om globaal differentieerbare raakruimten, differentieerbare functies en differentieerbaar tensor- en vectorvelden te definiëren.
the same is true for differentiable or holomorphic functions, when the two concepts are defined, such as for "v" a complex manifold.
hetzelfde geldt voor differentieerbare of holomorfe functies, indien deze twee begrippen zijn gedefinieerd, zoals wanneer "v" een complexe variëteit is.
development of riemannian geometry resulted in synthesis of diverse results concerning the geometry of surfaces and the behavior of geodesics on them, with techniques that can be applied to the study of differentiable manifolds of higher dimensions.
de ontwikkeling van de riemann-meetkunde resulteerde in de synthese van uiteenlopende resultaten met betrekking tot de meetkunde van oppervlakken en het gedrag van geodeten hierop, waarbij gebruik wordt gemaakt van technieken die kunnen worden toegepast op de studie van differentieerbare variëteiten van hogere dimensies.
== overview ==lie groups are smooth differentiable manifolds and as such can be studied using differential calculus, in contrast with the case of more general topological groups.
== overzicht ==lie-groepen zijn gladde variëteiten en kunnen derhalve worden bestudeerd met behulp van de differentiaalrekening, dit in tegenstelling tot de meer algemene topologische groepen.
this limit is defined to be the derivative of the function at ::formula_7when the limit exists, is said to be "differentiable" at .
die snelheid is de limiet voor naar 0 en heet de afgeleide van naar ::formula_7== definitie ==laat formula_8 een continue functie zijn.
==discussion==at each point "p" of a differentiable surface in 3-dimensional euclidean space one may choose a unit normal vector.
op elk punt "p" van een differentieerbaar oppervlak in de 3-dimensionale euclidische ruimte kan men een eenheids normaalvector kiezen.
"in mathematics, particularly in calculus, a stationary point or critical point of a differentiable function of one variable is a point of the domain of the function where the derivative is zero (equivalently, the slope of the graph at that point is zero).
in de analyse is een stationair punt(ook: evenwichtspunt) van een functie een punt in het domein van die functie waar de afgeleide gelijk is aan 0.