Şunu aradınız:: stuur nog een (Afrikanca - İngilizce)

nog een
another one.

nog een?
- another?

neem asseblief nog een.
please take another one.

en nog een! - vooruit!
get a move on!

baie! nou drink dan nog een!
lucky marquis!

direkteur, daar's nog een buite.
governor, there's another one out there

en na 5:47, is daar nog een?
and after 5.47pm, is there another?

- speel vir my nog een stuk, en ek gaan
- play me one more piece and i'ii go.

sy het my 'n boek gegee, en nog een bladsye het ontvou voor my oë.
he gave me a book, and another pages that exploded in front of my eyes.

maar as hy nie luister nie, neem nog een of twee met jou saam, sodat in die mond van twee of drie getuies elke woord kan vasstaan.
but if he will not hear thee, then take with thee one or two more, that in the mouth of two or three witnesses every word may be established.

hy het toe nog een seun gehad, sy geliefde, en hom die laaste na hulle gestuur en gesê: hulle sal my seun ontsien.
having yet therefore one son, his wellbeloved, he sent him also last unto them, saying, they will reverence my son.

en hierdie woord: nog. een maal, wys duidelik op die verandering van die wankelbare dinge as geskape dinge, sodat die onwankelbare kan bly.
and this word, yet once more, signifieth the removing of those things that are shaken, as of things that are made, that those things which cannot be shaken may remain.

toe het sy stem die aarde geskud; maar nou het hy belowe en gesê: nog een maal laat ek nie alleen die aarde nie, maar ook die hemel bewe.
whose voice then shook the earth: but now he hath promised, saying, yet once more i shake not the earth only, but also heaven.

verder het die here vir moses gesê: nog een plaag sal ek oor farao en oor egipte bring. daarna sal hy julle hiervandaan laat trek. as hy julle geheel en al laat trek, sal hy julle selfs hiervandaan wegdrywe.
and the lord said unto moses, yet will i bring one plague more upon pharaoh, and upon egypt; afterwards he will let you go hence: when he shall let you go, he shall surely thrust you out hence altogether.

my eerste dag by die marietjie skool sal altyd by my bly. ek was baie gespanne, gewapen met senuweepille vir die wis en die onwis. al is mens 80 jaar oud, bly die onbekende ’n onaangename gevoel. ek word by die dowe klas ingedeel. hulle kort ’n tweede klas. daar is 16 dowes, heeltemal te veel vir een persoon (dit het ek binne ’n paar minute agtergekom). juffrou rita groet. sy ”vra” vir elkeen wat hy/sy die vakansie gedoen het. almal beduie iets terug wat sy in spraak vertaal. vir my lyk dit toe of almal dieselfde goed die vakansie gedoen het: fiets gery, vis gevang, koekgebak – veral die meisies het vertel van koekbak. toe bid ons, oop o? natuurlik en sy hersien toe die wonderwerke van jesus. alles baie interessant. toe hulle “sing” toe kon ek nie meer my emosies beheer nie. dis nie tradisionele sing nie, dis gebare met geluide. ek oorleef die wiskunde-periode; meestal tel, herkenning van syfers, getalbegrip vir die wat belangstel. die erg gestremdes knik kop vir alles, glimlag oor alles en die wat wel verstaan lyk nie te geïnteresseerd nie. broodjietyd breek uiteindelik aan. party haal eie kos uit, ander eet broodjies wat van die kombuis af kom. speeltyd word aangekondig met ’n gebaar wat lyk soos wanneer ons “twinkle twinkle little star” sing en wys… die kinders moet verby my stap om by die deur uit te gaan. een blinkoog seuntjie stop, tik aan my, en wys met sy vingers gebare, maak nog so gebaartjie oor sy mond. nog een kom en doen dieselfde. en nog een. toe snap ek: hulle spel hulle name vir my. ek het nie dadelik daaroor gedink nie. te veel indrukke op een dag. kalmeerpille moet hulle ding doen, want ek voel kort-kort dat ek emosioneel raak. die vreemdheid, die onbekende, die erns van die kinders se gestremdheid ... alles was amper te veel vir my. later die dag, toe ek al ’n paar gebare baasgeraak het, het ek al meer tuis begin voel, maar steeds baie onmagtig om in hulle stille wêreld te deel. ek sien hulle praat, maar ek weet nie wat hulle sê nie. daardie aand dink ek weer oor die drie kinders wat hulle name vir my kom spel het. wat hulle eintlik vir my kom sê het is dit: “dit is ek, ek het ’n naam, my naam is karabo, sihle, alicia ek is ook iemand, en ek wil hê jy moet dit weet.”
my luckiest day