Şunu aradınız:: doodskaduwee (Afrikanca - Fince)

hy het hulle uit duisternis en doodskaduwee laat uitgaan en hulle bande verbreek.
hän vei heidät ulos pimeydestä ja synkeydestä, hän katkaisi heidän kahleensa.

die wat in duisternis en doodskaduwee gesit het, gevang in ellende en ysters-
he istuivat pimeydessä ja synkeydessä, vangittuina kurjuuteen ja rautoihin,

voordat ek heengaan--en nie terugkom nie--na die land van duisternis en doodskaduwee,
ennenkuin lähden, ikinä palajamatta, pimeyden ja synkeyden maahan,

my gesig het rooi geword van geween, en oor my ooglede is daar 'n doodskaduwee;
minun kasvoni punoittavat itkusta, ja silmäluomillani on pimeys,

alhoewel u ons verbrysel het in 'n plek van jakkalse en ons met 'n doodskaduwee oordek.
kuitenkin sinä runtelit meidät aavikkosutten asuinsijoilla ja peitit meidät synkeydellä.

'n einde maak die mens aan die duisternis, en tot die uiterste grens deursoek hy die klip van donkerheid en doodskaduwee.
tehdään loppu pimeydestä, ja tutkitaan tyystin kivi, jonka synkkä pilkkopimeä peittää.

'n land van donkerheid, soos middernag, van doodskaduwee en wanorde, en dit gee 'n skynsel--soos middernag!
maahan, jonka pimeys on synkkä pilkkopimeä ja sekasorto ja jossa valkeneminenkin on pimeyttä."

al gaan ek ook in 'n dal van doodskaduwee, ek sal geen onheil vrees nie; want u is met my: u stok en u staf dié vertroos my.
vaikka minä vaeltaisin pimeässä laaksossa, en minä pelkäisi mitään pahaa, sillä sinä olet minun kanssani; sinun vitsasi ja sauvasi minua lohduttavat.

gee eer aan die here julle god voordat hy dit donker laat word en voordat julle voete stamp teen die berge in die skemering; terwyl julle wag op lig, maar hy dit doodskaduwee maak, in donkerheid verander.
antakaa herralle, teidän jumalallenne, kunnia, ennenkuin tulee pimeä ja jalkanne loukkaantuvat vuoriin hämärissä. silloin te odotatte valoa, mutta hän muuttaa sen pilkkopimeäksi, tekee sen synkeydeksi.

die volk wat in duisternis wandel, het 'n groot lig gesien; die wat woon in die land van die doodskaduwee, oor hulle het 'n lig geskyn.
kansa, joka pimeydessä vaeltaa, näkee suuren valkeuden; jotka asuvat kuoleman varjon maassa, niille loistaa valkeus.

en hulle het nie gesê nie: waar is die here wat ons uit egipteland laat optrek het, ons in die woestyn gelei het, in 'n land van wildernis en kuile, in 'n land van droogte en doodskaduwee, in 'n land waar niemand deurtrek en waar geen mens woon nie?
he eivät kysyneet: `missä on herra, joka toi meidät pois egyptin maasta, joka johdatti meitä erämaassa, arojen ja kuilujen maassa, kuivuuden ja synkeyden maassa, maassa, jossa ei kukaan kulje eikä yksikään ihminen asu?`