Şunu aradınız:: wankel (Afrikanca - Norveççe)

wat aan ons siel die lewe gee en nie toelaat dat ons voet wankel nie.
han som holdt vår sjel i live og ikke lot vår fot vakle!

ek het wel in my sorgeloosheid gesê: ek sal vir ewig nie wankel nie.
men jeg sa i min trygghet: jeg skal ikke rokkes evindelig.

die pilare van die hemel wankel en staan verstom weens sy dreiging.
himmelens støtter skjelver, og de forferdes for hans trusel.

al wankel die aarde en al sy bewoners- Ék het sy pilare vasgestel. sela.
jorden er i opløsning, og alle de som bor på den; jeg har satt dens grunnstøtter efter mål. sela.

hy alleen is my rots en my heil, my rotsvesting; ek sal nie grootliks wankel nie.
han alene er min klippe og min frelse, min borg, jeg skal ikke rokkes meget.

ek stel die here altyddeur voor my; omdat hy aan my regterhand is, sal ek nie wankel nie.
jeg setter alltid herren for mig; for han er ved min høire hånd, jeg skal ikke rokkes.

kaf. want hy sal nooit wankel nie; lamed. die regverdige sal in ewige gedagtenis wees.
for han skal ikke rokkes evindelig; den rettferdige skal være i evig minne.

daarom sal ons nie vrees nie, al waggel die aarde en al wankel die berge weg in die hart van die see.
derfor frykter vi ikke, om jorden omskiftes, og om fjell rokkes i havets hjerte,

beef voor sy aangesig, o ganse aarde! ook staan die wêreld vas, sodat dit nie wankel nie.
bev for hans åsyn, all jorden! jorderike står fast, det rokkes ikke.

die aarde word geheel en al verbreek, die aarde is geheel en al aan wankel, die aarde word geheel en al geskud.
jorden brister, ja, den brister; jorden revner, ja, den revner; jorden rystes, ja, den rystes.

'n bedevaartslied. die wat op die here vertrou, is soos die berg sion wat nie wankel nie, maar bly tot in ewigheid.
en sang ved festreisene. de som setter sin lit til herren, er som sions berg, som ikke rokkes, men står evindelig.

want berge mag wyk en heuwels wankel, maar my goedertierenheid sal van jou nie wyk en my vredeverbond nie wankel nie, sê die here, jou ontfermer.
for fjellene kan vei vike, og haugene rokkes, men min miskunnhet skal ikke vike fra dig, og min fredspakt skal ikke rokkes, sier herren, han som forbarmer sig over dig.

'n psalm van dawid. doen aan my reg, o here, want ék wandel in my opregtheid en vertrou op die here sonder om te wankel.
av david. hjelp mig til min rett, herre! for jeg har vandret i min uskyld, og på herren stoler jeg uten å vakle.

as israel jou met die hand aanvat, knak jy en skeur hulle hele skouer oop; en as hulle op jou leun, dan breek jy en laat al hulle lendene wankel.
når de* tar dig** ved ditt håndfang, så knekkes du og kløver skulderen på dem alle, og når de støtter sig på dig, brytes du i stykker og får lendene på dem alle til å vakle. / {* israels folk.} / {** egypten.}

my kom die wraak toe en die vergelding, op die tyd as hulle voet sal wankel; want die dag van hulle ondergang is naby, en wat oor hulle beskik is, kom gou.
mig hører hevn og gjengjeldelse til på den tid da deres fot vakler; for deres undergangs dag er nær, og hastig kommer det som venter dem.

die here is koning; hy is met hoogheid bekleed. die here is bekleed, hy het hom met sterkte gegord. ook staan die wêreld vas, sodat dit nie wankel nie.
herren er blitt konge, han har klædd sig i høihet; herren har klædd sig, har omgjordet sig med styrke, og jorderike står fast, det rokkes ikke.

leegheid, ontlediging, vernieling! en die hart versmelt, en knieë wankel, en in al die lendene is krampe, en die aangesig van hulle almal word bleek.
røv sølv, røv gull! for det er ingen ende på skattene, en overflod av allehånde kostelige ting!

godspraak oor egipte. kyk, die here ry op 'n vinnige wolk en kom na egipte toe; en die afgode van egipte wankel voor sy aangesig, en die hart van egipte smelt in sy binneste.
utsagn om egypten. se, herren farer frem på en lett sky og kommer til egypten, og egyptens avguder bever for hans åsyn, og egypternes hjerter smelter i deres indre.

en die ambagsman het die goudsmid versterk, hy wat met die hamer plat slaan, hom wat op die aambeeld slaan, terwyl hy van die soldeersel sê: dit is goed! daarna slaan hy dit vas met spykers, dat dit nie wankel nie.
treskjæreren setter mot i gullsmeden, den som glatter med hammeren, i den som hamrer på ambolten, og han sier om loddingen: den er god, og han fester billedet med spiker, forat det skal stå støtt.