Şunu aradınız:: skælver (Danca - Esperanto)

markerne skælver ved dine styrmænds skrig.
de la lauxta kriado de viaj sxipestroj ekskuigxos viaj cxirkauxajxoj.

folkeslag skælver for dem, alle ansigter blusser.
popoloj tremas antaux gxi, cxiuj vizagxoj paligxas.

under tre ting skælver et land, fire kan det ikke bære:
sub tri objektoj tremas la tero, kaj kvar gxi ne povas porti:

når rygtet når Ægypten, skælver de ved rygtet om tyrus.
kiam oni tion auxdos en egiptujo, oni ektremos cxe la sciigo pri tiro.

ja, derover skælver mit hjerte, bævende skifter det sted!
pri tio tremas mia koro kaj saltas de sia loko.

et blik fra ham, og jorden skælver, et stød fra ham, og bjergene ryger
li ekrigardas la teron, kaj gxi tremas; li ektusxas la montojn, kaj ili fumigxas.

bjergene ser dig og skælver. skyerne nedsender regnskyl, og afgrunden løfter sin røst.
ektremis la montoj, kiam ili vin vidis; la fluo de la akvo pasis, la abismo ekbruis, la altajxo levis siajn manojn.

jorden smuldrer og smuldrer, jorden gynger og gynger, jorden skælver og skælver;
forte diskrevis la tero, forte dispecigxis la tero, forte skuigxis la tero.

herren har vist, han er konge, folkene bæver, han troner på keruber, jorden skælver!
la eternulo regxas, tremas la popoloj; li sidas sur keruboj, sxanceligxas la tero.

foran dem skælver jorden, himlen bæver; sol og måne sortner, stjernerne mister deres glans.
antaux ili skuigxas la tero, tremas la cxielo; la suno kaj la luno senlumigxas, kaj la steloj perdas sian brilon.

bjergene skælver for ham, højene står og svajer; jorden krummer sig for ham, jorderig og alle, som bor der.
la montoj tremas antaux li, la montetoj disfandigxas; skuigxas antaux li la tero, la mondo kaj cxiuj gxiaj logxantoj.

askalon ser det og frygter, gaza og ekron skælver voldsomt, thi håbet brast. gaza mister sin konge, i askalon skal ingen bo,
asxkelon tion vidos kaj ektimos, gaza forte ektremos, ankaux ekron, cxar gxia fido kovrigxos per honto; pereos la regxo de gaza, kaj asxkelon ne plu estos logxata.

herren, hærskarers herre, som rører ved jorden, så den skælver, så alle, som bor på den, sørger, så den stiger overalt som nilen og synker som Ægyptens flod,
la sinjoro, la eternulo cebaot, ektusxas landon, kaj gxi tiam fandigxas, kaj cxiuj logxantoj ploras; gxi tuta ekskuigxas kiel lago, mallevigxas kiel la rivero de egiptujo.

al jorden skal frygte for herren, alverdens beboere skælve for ham;
timu la eternulon la tuta tero; tremu antaux li cxiuj logxantoj de la mondo.