Şunu aradınız:: apartenu (Esperanto - Litvanca)

ili apartenu al vi sola, sed ne al aliaj kun vi.
tebūna jie tik tau, nedalink jų svetimiems.

kaj tiel apartigu la levidojn el inter la izraelidoj, kaj la levidoj apartenu al mi.
išskirk levitus iš izraelitų, kad jie būtų mano.

kaj cxies sanktigitajxo al li apartenas. se iu ion donas al la pastro, gxi apartenu al li.
ką pavieniai asmenys aukoja šventykloje ir atiduoda kunigui, yra jo nuosavybė’ ”.

la farunoferojn, pekoferojn, kaj kulpoferojn ili mangxu; kaj cxio anatemita en izrael apartenu al ili.
duonos aukos, aukos už nuodėmes ir kaltes, ir visa, kas pašvęsta dievui, bus kunigų maistas.

al la pastro, kiu plenumas ies bruloferon, al tiu pastro apartenu la felo de la brulofero, kiun li plenumis.
kunigas, kuris aukoja bet kokio žmogaus deginamąją auką, pasiima sau tos aukos odą.

kiu el la aaronidoj alportas la sangon de la pacoferoj kaj la sebon, al tiu apartenu la dekstra femuro kiel lia parto:
kuris aarono sūnus aukos kraują ir taukus, tas gaus dešinį petį.

kaj cxiu farunofero, kiu estas bakita en forno aux pretigita en kaserolo aux sur pato, apartenu al la pastro, kiu prezentis gxin.
kiekviena duonos auka, iškepta krosnyje, ant skardos ar keptuvėje, priklauso kunigui, kuris ją aukoja;

kaj kiel posedajxon de la urbo apartigu kvin mil da largxo kaj dudek kvin mil da longo kontraux la sankta terpeco:gxi apartenu al la tuta domo de izrael.
prie šventojo sklypo skirkite penkių tūkstančių nendrių pločio ir dvidešimt penkių tūkstančių nendrių ilgio sklypą miestui; jis priklausys visam izraeliui.

kiel por la pekofero, tiel ankaux por la kulpofero estu la sama legxo; al la pastro, kiu pekliberigas per gxi, al li gxi apartenu.
auka už kaltę aukojama taip pat, kaip ir auka už nuodėmę; joms yra vienas įstatymas. kunigas, kuris atlieka sutaikinimą, gauna ją.

sed se oni sciis, ke la bovo estis kornobatema antauxe, kaj gxia mastro gxin ne gardis, tiam ili pagu bovon pro la bovo, kaj la kadavro apartenu al li.
o jei buvo žinoma, kad jautis jau anksčiau badydavo ir savininkas jo neuždarė, tai jis atiduos jautį už jautį, o nugaišęs priklausys jam”.

kaj li alportu unu el ili, el cxiu ofero, kiel oferdonon al la eternulo; al la pastro, kiu aspergas la sangon de la pacofero, gxi apartenu.
vieną iš visos aukos skirs pakėlimo aukai viešpačiui, ir tai priklausys kunigui, kuris šlakstys padėkos aukos kraują.

kaj la unuaajxo el cxio unuenaskita, kaj cxiaj oferdonoj el cxiuj viaj oferdonoj apartenu al la pastroj; kaj la unuaajxon de via pasto donu al la pastroj, por ke beno estu super via domo.
visų vaisių pirmienos, visų atnašų ir dovanų dalis priklausys kunigams. taip pat savo tešlos pirmienas duokite kunigams, kad palaiminimas pasiliktų jūsų namuose.

sed se li donos donacon el sia heredajxo al unu el siaj sklavoj, gxi apartenu al li gxis la jaro de libereco, kaj poste gxi revenu al la princo; nur la heredajxo donacita al liaj filoj devas resti cxe ili.
jei jis dovanos savo tarnui dalį iš savo paveldo, tai priklausys tarnui iki laisvės metų, o po to sugrįš kunigaikščiui. tik kunigaikščio sūnums priklausys paveldas.

kio restas de la sanktigita terpeco kaj de la posedajxo de la urbo, de la dudek kvin mil, apartigitaj oriente kaj okcidente, kontraux tiuj partoj, tio apartenu al la princo; kaj la sankta terpeco kaj la sankta domo estos en la mezo.
likusi dalis abiejose šventojo ploto ir miesto nuosavybės pusėse, būtent dvidešimt penki tūkstančiai nendrių rytų ir dvidešimt penki tūkstančiai nendrių vakarų pusėje, priklausys kunigaikščiui. Šventykla ir šventasis plotas bus jo viduryje.