Şunu aradınız:: fiancxino (Esperanto - Sırpça)

por esti registrita kun sia fiancxino maria, kiu estis graveda.
da se prepiše s marijom, isprošenom za njega ženom, koja beše trudna.

cxu virgulino forgesas sian ornamon, aux fiancxino sian cxirkauxligon? sed mia popolo min forgesis jam de tempo nekalkulebla.
zaboravlja li devojka svoj nakit i nevesta ures svoj? a narod moj zaboravi me toliko dana da im nema broja.

vi estas gxardeno sxlosita, ho mia fratino, mia fiancxino; vi estas fonto sxlosita, puto sigelita.
ti si kao vrt zatvoren, sestro moja nevesto, izvor zatvoren, studenac zapeèaæen.

kaj mi vidis la sanktan urbon, novan jerusalemon, malsuprenirantan el la cxielo for de dio, pretigitan kiel fiancxino, ornamita por sia edzo.
i ja jovan videh grad sveti, jerusalim nov, gde silazi od boga s neba, pripravljen kao nevesta ukrašena mužu svom.

kaj mi cxesigos cxe ili la sonojn de gxojo kaj la sonojn de gajeco, la vocxon de fiancxo kaj la vocxon de fiancxino, la bruon de muelilo kaj la lumon de lucerno.
i uèiniæu da nestane medju njima glas radostan i glas veseo, glas ženikov i glas nevestin, lupa od žrvanja i svetlost od žiška.

mielo gutadas el viaj lipoj, ho mia fiancxino; mielo kaj lakto kusxas sub via lango; kaj la bonodoro de viaj vestoj estas kiel la bonodoro de lebanon.
s usana tvojih kaplje saæe, nevesto, pod jezikom ti je med i mleko, i miris je haljina tvojih kao miris livanski.

kaj mi cxesigos en la urboj de judujo kaj sur la stratoj de jerusalem la sonojn de gxojo kaj la sonojn de gajeco, la vocxon de fiancxo kaj la vocxon de fiancxino; cxar la lando farigxos dezerto.
i uèiniæu, te æe iz gradova judinih i s ulica jerusalimskih nestati glas radostan i glas veseo, glas ženikov i glas nevestin; jer æe zemlja opusteti.

cxar tiele diras la eternulo cebaot, dio de izrael:jen mi forigos de cxi tiu loko antaux viaj okuloj kaj dum via vivo la sonojn de gxojo kaj la sonojn de gajeco, la vocxon de fiancxo kaj la vocxon de fiancxino.
jer ovako veli gospod nad vojskama, bog izrailjev: evo, ja æu uèiniti da na ovom mestu pred vašim oèima i za vaših dana ne bude glasa radosnog ni glasa veselog, glasa ženikovog ni glasa nevestinog.

kaj la spirito kaj la fiancxino diras:venu. kaj la auxdanto diru:venu. kaj la soifanto venu; kiu volas, tiu prenu donace la akvon de vivo.
i duh i nevesta govore: dodji. i koji èuje neka govori: dodji. i ko je žedan neka dodje, i ko hoæe neka uzme vodu života za badava.

ankoraux estos auxdataj sonoj de gxojo kaj sonoj de gajeco, vocxo de fiancxo kaj vocxo de fiancxino, vocxo de homoj, kiuj parolos:lauxdu la eternulon cebaot, cxar la eternulo estas bona, cxar eterna estas lia favorkoreco; kaj kiuj alportados dankoferojn en la domon de la eternulo; cxar mi revenigos la forkaptitojn de la lando kiel antauxe, diras la eternulo.
glas radostan i glas veseo, glas ženikov i glas nevestin, glas onih koji æe govoriti: slavite gospoda nad vojskama, jer je dobar gospod, jer je do veka milost njegova; koji æe prinositi prinose zahvalne u domu gospodnjem; jer æu vratiti roblje ove zemlje kao što je bilo pre, govori gospod.