Şunu aradınız:: carcinogeniteitsstudies (Hollandaca - Estonca)

carcinogeniteitsstudies zijn niet uitgevoerd.
kartsinogeensusuuringuid ei ole läbi viidud.

er zijn geen carcinogeniteitsstudies gedaan.
kartsinogeensuse uuringuid ei ole läbi viidud.

er zijn geen carcinogeniteitsstudies uitgevoerd met cystagon.
cystagon’ iga ei ole läbi viidud kartsinogeensuse uuringuid.

carcinogeniteitsstudies bij ratten lieten geen tumorgene bevindingen zien.
rottidel teostatud kartsinogeensusuuringutes kasvajate teket soodustavat toimet ei täheldatud.

bovendien zijn er twee transplacentale carcinogeniteitsstudies uitgevoerd bij muizen.
13 lisaks sellele on hiirtel teostatud kaks transplatsentaarset kartsinogeensusuuringut.

in carcinogeniteitsstudies induceert nevirapine levertumoren bij ratten en muizen.
kartsinogeensuse uuringutes tekitas nevirapiin rottidel ja hiirtel maksakasvajaid.

er zijn geen carcinogeniteitsstudies en voortplantingsstudies bij dieren uitgevoerd met xigris.
kartsinogeensusuuringuid ega reproduktiivsusuuringuid loomadel ei ole xigris’ ega teostatud.

bij ratten en muizen werden twee-jaar durende carcinogeniteitsstudies met pregabaline uitgevoerd.
kaheaastased pregabaliini kartsinogeensuse uuringud viidi läbi rottidel ja hiirtel.

in langdurige orale carcinogeniteitsstudies in ratten en muizen bleek lamivudine geen carcinogene potentie te bezitten.
pikaajalistes uuringutes rottide ja hiirtega lamivudiini kartsinogeenset toimet ei leitud.

carcinogene eigenschappen: twee jaar durende orale carcinogeniteitsstudies met nelfinavirmesilaat werden uitgevoerd bij ratten en muizen.
kantserogeensus: kaheaastased nelfinaviirmesülaadi suukaudse kartsinogeensuse uuringud viidi läbi hiirtel ja rottidel.

bij carcinogeniteitsstudies in muizen ontwikkelde zich dosisgerelateerde gastrische ecl- celhyperplasie evenals levertumoren en adenoma van de testis.
hiire kantserogeensuse uuringus leiti annusest sõltuv mao ecl- rakkude hüperplaasiat, samuti maksakasvajaid ja testiste adenoome.

de resultaten uit conventionele carcinogeniteitsstudies bij knaagdieren laten een trend zien naar een dosisafhankelijke toename in de incidentie van sommige tumoren die doorgaans voorkomen bij de gebruikte knaagdierrassen.
tavapärased kartsinogeensuse uuringud rottidel näitasid annusest sõltuvat sagenemistendentsi osade kasvajate puhul, mis on tüüpilised uuringusse kaasatud näriliste liikidele.

carcinogeniteitsstudies met tipranavir bij muizen en ratten lieten tumorverwekkend potentieel specifiek voor deze soorten zien, die als klinisch niet-relevant worden beschouwd.
hiirte ja rottidega läbiviidud tipranaviiri kartsinogeensusuuringud näitasid neile liikidele spetsiifilist tumorigeenset potentsiaali, millele ei omistata kliinilist tähtsust.

met temsirolimus zijn geen carcinogeniteitsstudies uitgevoerd; echter, sirolimus, de voornaamste metaboliet van temsirolimus bij de mens, was carcinogeen bij muizen en ratten.
temsiroliimuse kantserogeensust ei ole uuritud; temsiroliimuse põhiline metaboliit inimestel siroliimus oli siiski hiirtele ja rottidele kantserogeenne.

veiligheidsmarges uit de toxicologische studies zijn klein vanwege de dosisbeperkende hypocalciëmie die in de diermodellen werd waargenomen.cataract en vertroebelingen van de lens zijn waargenomen in toxicologische studies bij knaagdieren met herhaalde doses en carcinogeniteitsstudies doch zijn niet waargenomen bij honden en apen of in klinisch onderzoek waar de vorming van cataract werd gevolgd.
toksikoloogilistes ja kartsinogeneesi uuringutes korduvate annuste manustamisel närilistele täheldati katarrakti ja läätse hägunemise teket, kuid seda ei täheldatud koerte ja ahvide puhul ega kliinilistes uuringutes, mille käigus jälgiti katarrakti teket.

de lange-termijn carcinogeniteitsstudies lopinavir/ ritonavir bij muizen lieten een niet genotoxische, mitogene inductie van levertumoren zien, over het algemeen beschouwd als van weinig betekenis voor het menselijk risico.
pikaajalistes kartsinogeensusuuringutes hiirtel täheldati lopinaviiril/ ritonaviiril mitte- genotoksilist, mitogeenset maksakasvajate teket soodustavat toimet, kuid ravimi ohutuse seisukohast inimestel loeti see üldjuhul väheoluliseks.

aangezien alle niet-humane zoogdierspecies een immuunrespons vertonen op humane (= heterologe) eiwitten, zijn er met octocog alfa geen specifieke studies gedaan naar het effect van herhaalde toediening, zoals studies naar de toxiciteit op de voortplanting, chronische toxiciteitsstudies en carcinogeniteitsstudies.
spetsiifilisi korduva manustamisega uuringuid, näiteks reproduktsioonitoksilisuse, kroonilise toksilisuse ja kartsinogeensuse uuringuid, oktokog alfaga läbi ei viidud, sest kõigil imetajaliikidel peale inimese tekitavad heteroloogsed valgud immuunreaktsiooni.