Şunu aradınız:: kasubo (Kebuano - Tagalogca)

kasubo
kasuklam suklam

sa kasubo, dili ka angay nga masakitan
hindi mo deserve masaktan

gin pakyaw ko na tanan d nga kasubo guys, pahuway huway kamo da danay
gin pakyaw ko na tanan d nga kasubo guys, pahuway huway kamo da danay

kay hapit na ako mapukan, ug ang akong kasubo ania kanunay sa atubangan ko.
sapagka't ako'y madali ng mahulog, at ang aking kapanglawan ay laging nasa harap ko.

ang anak nga buangbuang maoy kasubo sa iyang amahan. ug kapaitan niadtong nanganak kaniya.
ang mangmang na anak ay hirap sa kaniyang ama, at kapaitan sa nanganak sa kaniya.

ug sila misugod sa pagbati sa kasubo ug nagtinagsa sa pagpangutana kaniya, "ako ba?"
sila'y nagpasimulang nangamanglaw, at isaisang nagsabi sa kaniya, ako baga?

apan tungod sa akong pagsugilon kaninyo niining mga butanga, ang inyong mga kasingkasing natugob sa kasubo.
nguni't sapagka't sinalita ko ang mga bagay na ito sa inyo, ay napuno ng kalumbayan ang inyong puso.

ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. at ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.

ang malipayong kasingkasing nagapadayag sa usa ka masayag nga panagway; apan tungod sa kasubo sa kasingkasing ang espiritu mamaluya.
ang masayang puso ay nagpapasaya ng mukha: nguni't sa kapanglawan ng puso ay nababagbag ang diwa.

ikaw mapuno sa kahubog ug kasubo, uban ang copa sa kahibulong ug pagkabiniyaan, uban sa copa sa imong igsoong babaye nga samaria.
ikaw ay lubhang malalasing at mamamanglaw, sa pamamagitan ng sarong katigilan at kapahamakan, sa pamamagitan ng saro ng iyong kapatid na samaria.

kay ang diosnon nga kasubo mosangpot sa paghinulsol nga magaagak ngadto sa kaluwasan ug dili magahambin sa pagbasol, apan ang kasubo nga kalibutanon mosangpot sa kamatayon.
sapagka't ang kalumbayang mula sa dios, ay gumagawa ng pagsisisi sa ikaliligtas, na hindi ikalulungkot: datapuwa't ang kalumbayang ayon sa sanglibutan ay ikamamatay.

daghan ang mga kasubo nga modangat sa mga tawong dautan; apan siya nga magasalig kang jehova, pagalikusan sa mahigugmaong-kalolot.
maraming kapanglawan ay sasapit sa masama: nguni't siyang tumitiwala sa panginoon, kagandahang-loob ang liligid sa kaniya sa palibot.

kadtong nagapangilo sa mata nagahatag ug kasubo; apan ang usa ka buang-buang nga witwitan mahulog sa kagul-anan.
siyang kumikindat ng mata ay nagpapapanglaw: nguni't ang madaldal na musmos ay mabubuwal.

ug gigisi ni jacob ang iyang mga bisti, ug misul-ob sa bisti sa kasubo, ug nagbalata tungod sa iyang anak sulod sa hataas nga mga adlaw.
at hinapak ni jacob ang kaniyang mga suot, at kaniyang nilagyan ng magaspang na damit ang kaniyang mga balakang, at tinangisang maraming araw ang kaniyang anak.

ug siya miingon kanila, "ang akong kasingkasing natugob sa kasubo nga ikamatay; pabilin kamo dinhi ug pagtukaw kamo uban kanako."
nang magkagayo'y sinabi niya sa kanila, namamanglaw na lubha ang kaluluwa ko, hanggang sa kamatayan: mangatira kayo rito, at makipagpuyat sa akin.

ania karon, ang akong mga alagad manag-awit tungod sa kalipay sa kasingkasing, apan kamo managhilak tungod sa kasubo sa kasingkasing, ug managbakho tungod sa kaguol sa espiritu.
narito, ang aking mga lingkod ay magsisiawit dahil sa kagalakan ng puso, nguni't kayo'y magsisidaing dahil sa kapanglawan ng puso, at aangal dahil sa pagkabagbag ng loob.

ang damasco nahimong maluya, ug miliso sa iyang kaugalingon sa pagdalagan, ug ang kahadlok midakup kaniya: kaguol ug mga kasubo migahum kaniya, ingon sa usa ka babaye nga nagaanak.
ang damasco ay humihina, siya'y tumatalikod upang tumakas, at panginginig ay humahawak sa kaniya: kalungkutan at mga kapanglawan ay sumapit sa kaniya na gaya sa babae sa pagdaramdam.

ug dili lamang pinaagi sa paghitungha niya kondili pinaagi usab sa kalipay nga iyang naangkon tungod kaninyo, samtang nanghinugilon siya kanamo mahitungod sa inyong pangandoy, sa inyong kasubo, sa inyong kasibut alang kanako, nga tungod niana misamot ang akong kalipay.
at hindi lamang sa kaniyang pagdating, kundi naman sa kaaliwan ng inialiw sa kaniya dahil sa inyo, nang sa amin ay ibalita niya ang inyong pananabik, ang inyong kalumbayan, ang inyong pagmamalasakit dahil sa akin; ano pa't ako'y lubha pang nagalak.

ang mga panganod sa kalangitan ingon og moawas, mga timailhan nga hapit na mohunong ang ulan, sama sa gugma dili ka makapahunong, paddle bisan kung nahibal-an nimo nga masakitan ka. ingon sa makapahimuot sa igdulungog, ang tagsatagsa ka tinulo maoy usa ka alawiton; ug ikaw nagasayaw sa kalipay sa katubigan: diin anaa ang baha sa gugma, ikaw nagalangoy. ang ulan mihunong na, ug ikaw gitabonan sa kasubo, ug ang imong kasingkasing daw anaa sa kahiladman sa dagat. ang imong pahiyom ug pahiyom nahuman na,
ang mga ulap sa langit ay tila naghahabulan, senyales na papatak na ang ulan, parang pag ibig na hindi mo mapigilan, tumampisaw ka kahit alam mong ika’y masasaktan. dagunot nito’y parang kaysarap sa pandinig, bawat patak ay piyesa ng himig, at ikay’y sumayaw sa ligaya ng tubig, nilangoy mo kung saan ang baha ng pag ibig. tumila ang ulan at ika’y nabalot ng lungkot, at ang puso mo’y wari’y nakulong sa laot. tumingala ka sa langit at ngiti mo’y nalukot tapos na ang laro, ika’y