Şunu aradınız:: katuigan (Kebuano - Tagalogca)

si jehova magahari sa mga katuigan nga walay katapusan.
ang panginoon ay maghahari magpakailan man.

gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.
aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

sa ingon niana, pagabantayan ko sa kanunay ang imong kasugoan sa katuigan nga walay katapusan.
gayon ko susundin ang iyong kautusan na palagi magpakailan-kailan pa man.

lipaya kami sumala sa mga adlaw nga ikaw nagsakit kanamo, ug sa katuigan nga kami nakakita sa kadautan.
pasayahin mo kami ayon sa mga kaarawan na iyong idinalamhati sa amin, at sa mga taon na aming ikinakita ng kasamaan.

ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo,
ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

iya usab nga gitukod sila hangtud sa mga katuigan nga walay katapusan: gibuhat niya ang usa ka pahibalo nga dili mahanaw.
kaniya rin namang ipinagtatatag magpakailan-kailan man: siya'y gumawa ng pasiya na hindi mapapawi.

ang tawong dautan magaantus sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, bisan pa ang gidaghanon sa katuigan nga giandam alang sa madaugdaugon.
ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

ang akong baba magasulti sa pagdayeg kang jehova; ug ipapagdayeg sa tanan nga unod ang iyang balaan nga ngalan hangtud sa mga katuigan nga walay katapusan.
ang aking bibig ay magsasalita ng kapurihan ng panginoon; at purihin ng lahat na laman ang kaniyang banal na pangalan magpakailan-kailan pa man.

kay ang tanang mga katawohan magalakaw ang tagsatagsa sa ngalan sa iyang dios; ug kita magalakaw sa ngalan ni jehova nga atong dios sa tanang mga katuigan nga walay katapusan.
sapagka't ang lahat na bayan ay magsisilakad bawa't isa sa pangalan ng kanikaniyang dios: at tayo'y magsisilakad sa pangalan ng panginoon nating dios magpakailan kailan man.

ang imong mga pagpamatuod malig-on kaayo: ang pagkabalaan nahimo nga imong balay, oh jehova, sa katuigan nga walay katapusan.
ang iyong mga patotoo ay totoong tunay: ang kabanalan ay nararapat sa iyong bahay, oh panginoon, magpakailan man.

ang imong trono, oh dios, alang sa mga katuigan nga walay katapusan: usa ka baras sa katul-id mao ang baras sa imong gingharian.
ang iyong luklukan, oh dios, ay magpakailan-kailan man: cetro ng kaganapan ang cetro ng iyong kaharian.

miingon ako: oh dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
aking sinabi, oh dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

ug sila nga mga manggialamon modan-ag ingon sa kahayag sa hawan sa kalangitan; ug sila nga makakabig sa daghanan ngadto sa pagkamatarung, mangahimong sama sa mga bitoon sa mga katuigan nga walay katapusan.
at silang pantas ay sisilang na parang ningning ng langit; at silang mangagbabalik ng marami sa katuwiran ay parang mga bituin magpakailan man.

aduna bay usa ka butang nga arang mo ikaingon: tan-awa, kini bag-o man? namao kini sa kanhing panahon, sa mga katuigan nga nanghiuna kanato.
may bagay ba na masasabi ang mga tao, tingnan mo, ito'y bago? nayari nga sa mga panahon na una sa atin.