Şunu aradınız:: magabii (Kebuano - Tagalogca)

magabii
gabii

kong magabii ug nahitalikod
nakatayo ng matangkad at balingkinitan ang katawan

ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii.
kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.

sa magabii ang akong kabukogan gipanlagbasan sa sulod nako, ug ang mga kasakit nga nagakitkit kanako dili mopahulay.
sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.

apan walay nagaingon: hain ba ang dios nga akong magbubuhat, nga nagahatag ug mga alawiton sa magabii,
nguni't walang nagsasabing, saan nandoon ang dios na maylalang sa akin, na siyang nagbibigay ng awit kung gabi;

busa siya nagatimaan sa ilang mga buhat; ug siya nagabalintong kanila sa magabii, sa pagkaagi nga sila nangalaglag.
kaya't siya'y kumukuhang kaalaman sa kanilang mga gawa; at kaniyang binabaligtad sila sa gabi, na anopa't sila'y nangalilipol.

mahinumdum gani ako sa imong mga luha, mangandoy gayud ako magabii ug maadlaw sa pagpakigkita kanimo, aron unta ako mapuno sa kalipay.
na kinasasabikan kong makita kita, na inaalaala ang iyong mga pagluha, upang ako'y mapuspos ng kagalakan;

ug sa maadlaw siya nagpanudlo sa sulod sa templo, apan sa magabii siya mag-adtoan aron sa pagpahulay diha sa bungtod nga ginganlan ug olivo.
at araw-araw ay nagtuturo siya sa templo; at lumalabas gabi-gabi at tumatahan sa bundok na tinatawag na olivo.

magabii ug maadlaw, adto siya sa mga lubong ug sa kabukiran, magsinggit kanunay ug magbun-og sa iyang kaugalingong lawas pinaagig mga bato.
at palaging sa gabi't araw, ay nagsisisigaw sa mga libingan at sa mga kabundukan, at sinusugatan ang sarili ng mga bato.

kami wala magkaon sa pagkaon nga iya ni bisan kinsa nga wala namo bayri, hinonoa, kami namoo magabii ug maadlaw uban sa pagbudlay ug paghago aron kami dili makasamok kang bisan kinsa kaninyo.
ni nagsikain man kami ng walang bayad ng tinapay ng sinoman; kundi sa pagpapagal at sa pagdaramdam na gumagawa gabi't araw, upang kami ay huwag maging pasanin sa kanino man sa inyo:

tungod niini anaa sila sa atubangan sa trono sa dios, ug nagaalagad kaniya sa maadlaw ug sa magabii sulod sa iyang templo; ug ang nagalingkod sa trono magapanalipod kanila pinaagi sa iyang pagkaanaa.
kaya't sila'y nasa harapan ng luklukan ng dios; at nangaglilingkod sa kaniya araw at gabi sa kaniyang templo: at siyang nakaupo sa luklukan, ay lulukuban sila ng kaniyang tabernakulo.

ug unya nabalo hangtud nga may kawaloan ug upat ka tuig na ang iyang kagulangon. siya wala mopahawa sa templo, hinonoa nagpadayon siya sa pagsimba sa maadlaw ug sa magabii pinaagi sa pagpuasa ug pag-ampo.
at siya'y bao nang walongpu't apat na taon), na hindi humihiwalay sa templo, at sumasamba sa gabi at araw sa pamamagitan ng mga pagaayuno at mga pagdaing.

ako nagbutang ug mga lalake nga magbalantay sa ibabaw sa imong mga kuta, oh jerusalem; sila dili magahilum maadlaw ni magabii; kamo nga mga tigpahinumdum kang jehova, ayaw kamo pagpahulay,
ako'y naglagay ng mga bantay sa iyong mga kuta, oh jerusalem; sila'y hindi magsisitahimik kailan man sa araw o sa gabi: kayong mga mapagalaala sa panginoon, huwag kayong mangagpahinga,

ang babaye nga tinuod gayud nga balo, ug nagapuyo nga nag-inusara, nagabutang sa iyang paglaum diha sa dios ug nagpadayon sa pagpangamuyo ug pag-ampo sa magabii ug maadlaw;
kaya't ang tunay na babaing bao at walang nagaampon, ay may pagasa sa dios, at nananatili sa mga pagdaing at mga panalangin gabi't araw.

ang imong mga ganghaan usab pagaablihan sa kanunay; kini dili pagatak-umon maadlaw ni magabii; aron ang mga tawo magahatud kanimo sa bahandi sa mga nasud, ug ang ilang mga hari ginahatud nga binihag.
ang iyo namang mga pintuang-bayan ay mabubukas na lagi; hindi masasara sa araw o sa gabi man; upang ang mga tao ay mangagdala sa iyo ng kayamanan ng mga bansa, at ang kanilang mga hari ay makakasama nila.