Şunu aradınız:: proprium (Latince - İspanyolca)

opus proprium
own work

nomen proprium
nombre propio

cavum oris proprium
cavidad bucal propiamente dicha

non venire contra factura proprium
relacionado

monere et moneri proprium est verae amicitiae
monere et meneri proprium est verae amicitiae

est proprium stultitiae aliorum vitia cernere, oblivisci suorum.
es propio de la ignorancia apuntar los defectos de los demás y olvidarse de los suyos.

deus autem dat illi corpus sicut voluit et unicuique seminum proprium corpu
pero dios le da un cuerpo como quiere, a cada semilla su propio cuerpo

neque per sanguinem hircorum et vitulorum sed per proprium sanguinem introivit semel in sancta aeterna redemptione invent
entró una vez para siempre en el lugar santísimo, logrando así eterna redención, ya no mediante sangre de machos cabríos ni de becerros, sino mediante su propia sangre

volo autem omnes homines esse sicut me ipsum sed unusquisque proprium habet donum ex deo alius quidem sic alius vero si
más bien, quisiera que todos los hombres fuesen como yo; pero cada uno tiene su propio don procedente de dios: uno de cierta manera, y otro de otra manera

tu audies de caelo et facies iudicium servorum tuorum ita ut reddas iniquo viam suam in caput proprium et ulciscaris iustum retribuens ei secundum iustitiam sua
entonces escucha tú desde los cielos y actúa. juzga a tus siervos dando la paga al injusto, haciendo recaer su conducta sobre su cabeza y justificando al justo, dándole conforme a su justicia

2. causa coram nobis hodie pendeta concreto dubio utrum, ad norman c. 1095,3, persona tendentiam homosexualem habens valide consentire in matrimonium possit. praecipua iurisprudentialia principia quae quaestionem attinent bene quidem consolidata, breviter recoli possunt. attamen, in his recentissimis temporibus, radicales mutationes signaverunt laicas ["secular"] appretiationes homosexualitatis modo quidem particulari in campo quoque psychiatriae et psychologiae; quae mutationes ponderationem sine dubio merentur, ad pensadum quoque earum possibilem effectum in iurisprudentia canonica. 3. homosexualitatis est deordinatio instinctus, seu illius naturalis propensionis unius sexus in alterum (psychologice, physice, affective) quae ad nuptias -coniunctio maris et femenae - ex rerum natura, idest ex naturae conditore impellit atque urget (c. huot, d. 28 ianuarii 1974) "ideo habetur tamquam status pathologicus sexualis instinctus" (c. pompeda) “incapacitas assumendi obligationes matrimoniales substantiales, uti accidit in nonnullis casibus gravioribus homosexualitatis, certo componi nequit cum natura matrimonialis consensus" "qua doctrina" - uti docemur in una c. funghini "absque exceptione recepta est a subsequenti iurisprudentia nostri fori... inde consequitur quod "non quavis manifestatio homosexualitatis matrimonium impedire valet. homosexualitatas id efficere valet tantummodo quando alteruter sponsus vera seu gravi et irrevocabili homosexualitates laborat" c. pompedda. pÁg. 2 insuper, etsi tenetur "iuxta doctrinam et iurisprudentiam, homosexualitatem esse instinctum deordinatum vel profundam mentis aegrotationem" (c.pinto), iurisprudentia distinguit no solum inter casus graves et minus graves homosexualitatis, sed intertendentiam homosexualem quae sit transiens ac illam quae radicata sit, necnon inter condicionem homosexualem acquisitam et illam quae constitutionalis esse videtur: "in iis, qui perversionem seu rectius inversionem in appetitu erotico patiuntur, distinguendi sunt homines qui data occasione seu transeunter aut ex necessitate contigenti temporis vel loci eiusmodi improbapatrant, quique, desinentibus illis circumstantiis facile redeunt ad rectum oridnem; isti procul dubio in conditione inveniuntur toto coelo diversa ac alii, e contra, qui sive ex habitu firmiter ac diu contracto (hi sunt facti homosexuales) sive ex ipsa personae constitutione (qui ideo ex nativitate abnormes sunt geniti) ad proprium invincibiliter trahuntur sexum" (c.pompeda...) 4. in eo quod spectat ad probationem incapacitantis condicionis homosexualis. "sicut semper accidit cum de incapacitate ad nubendum venit quaestio, constare debet de gravitate et insanabilitate deordinationis [homosexualis]. inhibitio namque levis vel quae sanari potest originem daret matrimonio imperfecto et forte etiam infelici: ad tempus vel in perpetuum quoque; terminus autem quem incapacitas subaudit est nullum foedus nec imperfectum tantum aut impletu difficile" (c. serrano) eodem vero modo ac in iliis causis de possibili incapacitate consensuali, ad normam c.1680 ("in causis de...consensus defectu propter mentis morbum iudex unius periti vel plurium opera utatur"), iurisprudentia recursum ad peritos medico-psychiatricos ex regula considerat sicut elementum momentosum intra probatorium processum gravis homosexualitatis. periti in materia vere qualificati possunt iudices adiuvare ad decisionem maturandam in "materia tam ardua implexaque" sicut est homosexualitas (lanversin...). "ad probationem quod spectat, quandoquidem non quaelibet homosexualis perversionis species, sed ea tantum quae gravis et inemendabilis est irritare valet matrimonium, in singulis casibus, rem iudices perpendant oportet, exquisito peritorum voto a quo recedere, nisi graves adsint rationes, prorsus temerarium" (c. parisella...) . "nemo est qui non videat quam necessaria sit his in causis peritorum opera tum ad factum homosecualitatis comprobandum tum ad veram eius naturam ac gravitatem dignoscendam" (c. stankiewcz) "ad probationem quod refert exsistentiae homosexualitatis quo invalide quis matrimonium contraxerit, praeter facta e testimoniis adducta, accurate considerandae sunt peritiae, practice semper necessarie ad naturam huiusmodi defectus definiendam, maxime vero ad eiusdem gravitatem secernendam" (c. de lanversin...). uti patet, praemissa hic sunt quod periti psychiatrici, cum illa maiori scientia qua pollent circa naturam pathologicam homosexualitatis, possunt iudici praebere ipinionem fideignam ac scientifice fundatam in casu particulari de gravitate condicionis homosexualis.
transferer googlewith