Şunu aradınız:: casam promiscuam (Latince - İtalyanca)

casam
casa

suam casam
casa sua

modestam casam
ibi bona anicula est quae mauramdp accipit et bonam cenam parat

umbra parvam casam
l'ombra di una casetta;

apud agricolae parvam casam
vicino alla casetta del contadino

miseram agricole casam celat
foresta fitta

nuntio vobis gaudium magnum habemus casam
annuntio vobis senza magno gaudio

densarum silvarum umbra miseram agricolae casam celebat
fitte foreste

perfugae per silvas cum praeda in miseram casam perveniunt
i disertori arrivano nel bosco per un accompagnamento

interdum murum vel fossam vel puteum aedificant aut casam reparant
la vita serena di agricoltori

adventatis semper libenter ad casam nostram parvam et miseram certe, sed nitidam.
alcuni grammaticale analisi

aliquando senex vita et labore fatigātus ligna in silva colligēbat et, sub vespērum ex silva excessit, nam ante noctem in casam venire cupivit.
quella sera, la della foresta e ha superato il

magna cum prudentia formica respondébat: «dearum epulae sane iucundae sunt, si (“se”) invitaris; tu (“tu”) certe aras frequentas, sed semper a sacerdotibus (“dalle sacerdotesse”) abigèris. non solum in capite (“sulla testa”) reginarum sedes, sed etiam in immunda spurcitia. non labòras neque certe socordia tua divitias congéris; uvas enim in mensis attingis, sed brumà saevà vita tua magna cum ignominia finitur: nam neque miram villam neque parvam casam habes. formicae autem
magna cum prudentia formica respondébat: «dearum epulae sane iucundae sunt, si (“se”) invitaris; tu (“tu”) certe aras frequentas, sed semper a sacerdotibus (“dalle sacerdotesse”) abigèris. non solum in capite (“sulla testa”) reginarum sedes, sed etiam in immunda spurcitia. non labòras neque certe socordia tua divitias congéris; uvas enim in mensis attingis, sed brumà saevà vita tua magna cum ignominia finitur: nam neque miram villam neque parvam casam habes. formicae autem magna diligentia micarum copiam congèrunt, casam promiscuam tamquam (“come”) villam rusticam cum concordia habitant et vitam iucundam atque beatam semper gerunt». ut (“come”) fabella indicat, insolentia atque superbia semper puniuntur,