Şunu aradınız:: benedictionem (Latince - Tamashek (Tuareg))

qui ait venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tua
mišan iṇṇ'as isxaq: «amaḍray nnak a di ikkərrasan təzzar idkal albaraka nnak.»

et suscipe benedictionem quam adtuli tibi et quam donavit mihi deus tribuens omnia vix fratre conpellente suscipien
Əqbəl, a daɣ-ak are, ṣusay wa dak-d-immewayan id məššina iga fall-i əlləllu-nnet d as ələɣ arat kul wa as əḍḍərara.» iḍgaz-tu yaqub wəllen har iqbal esaw ṣusay-nnet.

cui esau num unam inquit tantum benedictionem habes pater mihi quoque obsecro ut benedicas cumque heiulatu magno flere
iṇṇ'as esaw: «wər təleɣ ar albaraka iyyanda, abba? səwər i tu nak da, abba nin.» iḍbaɣ as ətkər.

videns autem esau quod benedixisset pater suus iacob et misisset eum in mesopotamiam syriae ut inde uxorem duceret et quod post benedictionem praecepisset ei dicens non accipies coniugem de filiabus chanaa
igra esaw as isxaq issəwar yaqub albaraka təzzar issok'ay mesofotami a daɣ-as izləf, aṃaran ɣur əsəwər wa t'iga albaraka den omar tu s ad wər izlef iyyat daɣ təḍoden n akal wa n kanan.

at ille subiunxit iuste vocatum est nomen eius iacob subplantavit enim me en altera vice primogenita mea ante tulit et nunc secundo subripuit benedictionem meam rursumque ad patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictione
iṇṇ-as esaw: «adi da fəl iga eṣəm yaqub ṣanatat təkkərrəs a di iga: əstizarat idkal fall-i alxaq wa n təla nin fall-as temsay dəffər adi idkal fall-i albaraka nnak.» iṇṇ'as harwa: «wər di təṣsənsa albaraka iyyan?»