Şunu aradınız:: temporis (Latince - Wolof)

post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et posuit rationem cum ei
«gannaaw diir bu yàgg njaatigeb surga ya dellusi, daldi leen laaj alalam.

at ubi venit plenitudo temporis misit deus filium suum factum ex muliere factum sub leg
waaye bi àpp bi yàlla tëraloon matee, yónni na doomam, mu juddoo ci jigéen, ci biir yoonu musaa,

existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam quae revelabitur in nobi
xalaat naa ne sunu naqaru tey, wareesu ko tëkkale ak sunu ndamu ëllëg.

nolo enim vos modo in transitu videre spero enim me aliquantum temporis manere apud vos si dominus permiseri
ndaxte fi mu ne bëgguma leen a gis rekk, jàll, waaye yaakaar naa ne, dinaa toog ci yéen ab diir, bu neexee boroom bi.

quae parabola est temporis instantis iuxta quam munera et hostiae offeruntur quae non possunt iuxta conscientiam perfectum facere serviente
misaal la ci jamonoy tey; dafay wone ne, sarax yi ak saraxi mala yi ñu daan jagleel yàlla, mënuñoo dalal xelu jaamukatu yàlla bi.

et datae sunt mulieri duae alae aquilae magnae ut volaret in desertum in locum suum ubi alitur per tempus et tempora et dimidium temporis a facie serpenti
noonu ñu jox jigéen ja ñaari laafi jaxaay ja, ngir mu naaw, ba sore ninkinànka ja, dem ca màndiŋ ma ca bérabam, ñu dundal ko fa ab diir, ay diir ak genn-wàllu diir.