Şunu aradınız:: agere (Latince - Yunanca)

quos cum occidissent praedas de substantiis eorum agere noluerun
τους δεκα υιους του Αμαν υιου του Αμμεδαθα, του εχθρου των Ιουδαιων, εφονευσαν επι λαφυρα ομως δεν εβαλον την χειρα αυτων.

verba oris eius iniquitas et dolus noluit intellegere ut bene agere
Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν οι ζητουντες την ψυχην μου ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας αισχυνθωσιν οι βουλευομενοι το κακον μου.

dixit autem absalom ad ahitofel inite consilium quid agere debeamu
Τοτε ειπεν ο Αβεσσαλωμ προς τον Αχιτοφελ, Συμβουλευθητε μεταξυ σας τι θελομεν καμει.

sed et ipse ingressus est per vias domus ahab mater enim eius inpulit eum ut impie agere
Και αυτος περιεπατησεν εν ταις οδοις του οικου Αχααβ διοτι η μητηρ αυτου ητο συμβουλος αυτου εις το αμαρτανειν.

quibus ille ait cur sic agere voluistis an ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scienti
Και ειπε προς αυτους ο Ιωσηφ, Τι ειναι το πραγμα τουτο, το οποιον επραξατε; δεν εξευρετε οτι ανθρωπος οποιος εγω αληθως μαντευει;

hic ergo coepit fiducialiter agere in synagoga quem cum audissent priscilla et aquila adsumpserunt eum et diligentius exposuerunt ei viam de
Και ουτος ηρχισε να λαλη μετα παρρησιας εν τη συναγωγη. Ακουσαντες δε αυτον ο Ακυλας και Πρισκιλλα, παρελαβον αυτον και εξεθεσαν εις αυτον ακριβεστερα την οδον του Θεου.

praedixi enim ei quod iudicaturus essem domum eius in aeternum propter iniquitatem eo quod noverat indigne agere filios suos et non corripuit eo
διοτι ανηγγειλα προς αυτον, οτι εγω θελω κρινει τον οικον αυτου εως αιωνος δια την ανομιαν επειδη γνωρισας οτι οι υιοι αυτου εφερον καταραν εφ' εαυτους, δεν συνεστειλεν αυτους

nos autem debemus gratias agere deo semper pro vobis fratres dilecti a deo quod elegerit nos deus primitias in salutem in sanctificatione spiritus et fide veritati
ημεις ομως οφειλομεν να ευχαριστωμεν παντοτε τον Θεον δια σας, αδελφοι ηγαπημενοι υπο του Κυριου, οτι σας εξελεξεν ο Θεος απ' αρχης εις σωτηριαν δια του αγιασμου του Πνευματος και της πιστεως της αληθειας,

gratias agere debemus deo semper pro vobis fratres ita ut dignum est quoniam supercrescit fides vestra et abundat caritas uniuscuiusque omnium vestrum in invice
Οφειλομεν να ευχαριστωμεν παντοτε τον Θεον δια σας, αδελφοι, καθως ειναι αξιον, διοτι υπεραυξανει η πιστις σας και πλεοναζει η αγαπη ενος εκαστου παντων υμων εις αλληλους,

quando autem ierit ad dormiendum nota locum in quo dormiat veniesque et discoperies pallium quo operitur a parte pedum et proicies te et ibi iacebis ipse autem dicet tibi quid agere debea
και ενω πλαγιαζει, παρατηρησον τον τοπον οπου πλαγιαζει, και ελθουσα σηκωσον το σκεπασμα απο των ποδων αυτου, και πλαγιασον και εκεινος θελει σοι ειπει τι να καμης.

deus noster ergo non iudicabis eos in nobis quidem non tanta est fortitudo ut possimus huic multitudini resistere quae inruit super nos sed cum ignoremus quid agere debeamus hoc solum habemus residui ut oculos nostros dirigamus ad t
Θεε ημων, δεν θελεις κρινει αυτους; διοτι δεν υπαρχει εις ημας δυναμις δια να αντισταθωμεν εις τουτο το μεγα πληθος, το οποιον ερχεται εφ' ημας, και δεν εξευρομεν τι να καμωμεν αλλ' επι σε ειναι οι οφθαλμοι ημων.